Gülüþünle Aydýnlanan Bu Yolda…

Ben karanlýklar içinde yaþarken, aydýnlýk günümü senin gülüþünde bulurum diye sana koþtum, çünkü karanlýkta kalmýþtým. O gülüþünle yüreðime dokunan sensin. Dokunmasaydýn o gülüþünle bir ömür gülmekten uzak bir sefil gibi yaþayacaktým. Seninle tanýþtýðým o an, hayatýmýn dönüm noktasý oldu. Gözlerindeki parýltý, içimdeki tüm karanlýklarý aydýnlattý. Her gülüþün, ruhuma dokunan bir melodi gibi, kalbimde yanký buldu. Seninle geçen her an, bir masalýn en güzel sayfasý gibi.

Birlikte geçirdiðimiz zamanlarda, seninle olmanýn ne kadar özel olduðunu daha iyi anladým. Seninle her þey daha anlamlý, daha güzel. Gülüþün, bana umut ve mutluluk veriyor. Seninle olmak, hayatýn tüm zorluklarýna karþý bir kalkan gibi. Eðer sen olmasaydýn, belki de hayatýn güzelliklerini hiç fark edemeyecektim. Ama þimdi, seninle her aný dolu dolu yaþýyorum. Seninle olmak, bir ömür boyu sürecek bir mutluluk. Gülüþünle aydýnlanan bu yolda, seninle yürümek en büyük dileðim.

Ve aþk geldi oturdu kalbimizin otaðýna ve bizi bir daha terk etmedi. Ýþte en çok da buna seviniyorum. Gülüþünle aydýnlanan bu yolda, seninle yürümek en büyük dileðim.

Mehmet Aluç