Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölü bir kuşun vasiyetidir kalemden
damlayan.
Kaale alınmadı mı zaman ve insan
İsyan eden münafık gölge
İbrazı ömrün sukut dilerken içimde
Solmaya yüz tutmuş öfke
Ögelerine ayırıyorum hayatı
Tutanaksız bir özne
Tutumlu bir özlem
Seyrine doyamadığım âlem
İnhisarında göğün
Boncuk boncuk terleyen külün
İzdihamında gülen
Yüzüme örttüğümdür hem şiir
Bir kavis
Bir şerit
Uzamı hayatın
Dillere destan bir düğün
Elbet öykündüğüm değilken de ölüm
Hüznümün fısıltısı
Sözcüklerin de yankısı
Yarası büyüyen günbegün
Yaması ve renkli iki yakası
Şifresi kayıp bir mizaç
Şivesi iken de sarmalında düşlerin
Düşmeye gör, ey, sen insanoğlu
Bir kuşun dağarcığında saklı iken
huşu
Ve işte yeknesak bir özlemde saklı
tutku
Aşk kanatan
Özlem kanılan
Öznesi ölü kuşun
Bir şiire rahmet okuyan
Beylik nazı sevdanın
Kanadı kırılan her gün her kuş her
sanrı
Oluşumların başşehrinde saklı acı
İçine sokası bir hayal iken
meddücezri
Kanatlarında saklı benekler
Serpilesi bir özlemle nasıl da diker
Söküklerini şair
Bazen bir şehir
Bazen bir nehir
Ekimin güncesinden sızan her şiir
Gün bu günmüş meğer
Asası kırık dervişin dizlerinde
kalmadığı kadar güç
Güç bela sevenlerin rüküş düşleri
Oysa ki yalın ve yaman bir düştür
Şairin kendine özlemi…