Her söylence bir aldatý aslýnda yoksa hayat mýdýr bir alýntý mahiyetinde çalýntý gölgelerin nezdinde deðil umudun eþiðinde baþ verirken sevgi ve yaþama sevinci…

Hýrpani bir ruhtan ibaret olabilirim misal…

Ve de ihmal edilmiþken benliðim:

Asasý kýrýk bir düþ ve güleç bir þarký ve iþte ruhumun söküklerinde saklý tuttuðum o yakarýþ:

Cengâver bir mevsim ölümsüz bir nazire hicvettiðim ise kendi öyküm kendi ömrüm dik baþlý kalemimin izini sürdüðüm bir mimoza bir çöl çiçeði belki de aslýnda içimde yaþattýðým Akdeniz iklimi, kara ikliminin karanlýðýnda ve yaðan debdebeli karýn kýyýsýnda büyüttüðüm bir erik aðacý ve iþte mevsimsiz açan çiçeklerden ibaret iken hem içine sýðýndýðým kale’ m bir de gizemin izini süren münferit hecelerin cývýldadýðý dimdik kalemimin göðsüne saplanmýþ o þarapnel parçasýndan yaðan kanýn izinde kardýðým rengim kandýðým matemin kaybolmakla iþtigal ömrün de son hecesinde saklý kalburüstü hayallerim…

Sessizlik.

Huzur.

Mutlandýðým kýyýsýnda ömrün öykündüðüm tüm sözcüklerin gürül gürül sesinde kayýp bir minvalden bin bir yüreðe sektiðim kadar ilham perimin sevdasýnda boca ettiðim yalnýzlýðýn doðasýnda saklý bir resim gibi…

Meftunu olduðum þu sözlük:

Hani, içimi deþen yokluk ve ansýzýn hâsýl olan bir varlýk elbet inancýn sesinde iman gücünün nezdinde Ýlahi Adalete olan inancýmla tutamaðým iken umut hayata ve tutunduðum onca dal kýrýlsa bile kýrmadýðým kadar kalemimi kýymadýðým kadar kale duvarlarýmda açan çiçeklere…

Öyküm birden baþlamadý.

Binden geriye saydýðým bir yaz akþamý.

Hicretin övüncü.

Yalnýzlýðýn hörgücü.

Sýðýnaðým ve saðanaðým ve sarmalýnda hidayetin…

Göz ucumda deðil gönlümün surunda açan çiçeklerin…

Koklamaya dahi kýyamadýðým.

Kapýp da koyuverdiðim kadar kendimi.

Taþ taþýyýp da kolum yorulmuþsa ne ki…

Aþkla andýðým kadar hüznümün rahmetini.

Bir bilge ki sýrdaþým.

Bir bilgi ki ulaþýlasý sýrlarým.

Ve mihenk taþý ömrün.

Taþkýnlýk yapan cehaletin sürmanþet yenilgisi.

Tahayyül ettiðimden de öte imiþ meðer hayat ve hayallerimin g/örüntüsünde tasarladýðým bir mevzu filan da deðil sadece.

Göðsümü gere gere sevdiðimi söylediðim en çok da intikal etmediði kadar kimi asalak beyinlere…

Beylik söylemler.

Bencileyin sevenler.

Beyhude olduðunu düþünen kimse hayallerimin ve iþte bir ýrgat gibi ve iþte bir düþ mevsimi baþ veren þiir gibi umut gibi kapýþan yerin göðün deðil þerrine lanet okuduðum iblisin hiç deðil b/aktýðým kadar önüme peþim sýra gelen hayallerim ve yýldýz kimliðimin kuyruðuna basanlarýn deðil Allah yolunda yaþanan doðrularýn ferinde bir neferim ben:

Allah izin versin yeter ki…

Yeter ki sönmesin ýþýðým ve Ýlahi Adaletin izinde…

Seyrelen zamanýn saçlarý misali saniyelerin bir asra günlerin bir sýrra tekabül ettiði…

Perdeli gözlerden uzak tutsun beni Rabbim ve kazadan beladan iftiradan da korusun yeter ki.

Annemin sesinde.

Ýki nefes arasý öldürdüðüm nefsin nezdinde.

Umudun da kalesi iken yaþama sevincim ve yazma gayretim.

Ödün vermediðim kadar deðerlerimden ödünç aldýðým deðil elbet yürek ve kelam ve kalem en çok da diklendiðim yalana en çok da hislendiðim her ezan vakti rükû ettiðim Rabbin makamýna kabul etsin beni yeter ki yüce Mevla.

Rüþtünü ispatlamýþken içimde esen rüzgâr.

Dingin bir hayata öykündüðüm bazen hayta bir sevince sýðdýramadýðým kadar bentleri aþtýðým bedenimden taþtýðým ve iþte masallarýn gerçeðe dönüþtüðü aþkýn ve ilham perimin nezdinde bilinmezin tevafuk ettiði göreceli iken mutluluk ve iþte huzurun nakþettiði nüktedan bir yürek ve içten edilen her dua ve duayeni ömrün kolluk kuvvetim iken de sevgi aslýnda rücu eden her duygunun dibin görsem de hayatýn ve iþte o devasa asamda saklý anýlarým anlarým tüm hatýralarým.

Eþref saatine denk düþmüþken kaderin ve bir imla hatasýnda kederin nakþettiði kaderin izinde hüznün nezdinde ve soðuk rüzgârlarýn estiði insan nefsine uzaklýðým kadar baþ baþa kaldýðým kadar iç dünyamýn her zerresine eþlik etmenin de nüktedan vecizesi iken yaþama sevincim:

Mutlak bir mutluluðu…

Mukaddes bir yolculuðu da bahþetmiþken yüce Huda…

Her ‘’ol’’ dediðinde ve olmazýn oluru hayalimi gerçek kýlan inancýmýn seyrinde Allah aþký ile yanan ateþin tek kývýlcýmý dahi nice mucizeye delalet o hisle ve de hissikablelvuku iken bir ömrün bir saniyeye tekabül ettiði kadar hayatýn zaaflarýna kafa tuttuðum kadar da zalime ve nefrete.

Hüzün nasýl ki hoyrat bir esinti…

Ve iþte yüzölçümünde ömrün korunaklý dünyalarýmýzý da korusun yeter ki yüce Mevla ve korusun ki bizler de huzurun dünyasýnda ve künyesinde nice yýkýlmaz külliye inþa edelim elbet inancýn ve umudun ve sevginin ýþýðýnda da sönmesin asla huzurun ve mutluluðun feri…

Bir noktaya sadece bir noktaya tekabül eden varlýklarýmýzý da kutsasýn yeter ki yüce Mevla…

Hele ki: bir de ‘’ol’’ dedi mi…