Tahakküm altýnda geçen ömrün fermanýdýr içlendiðimden dahi öte içimin kýyýmýnda saklý iken sair öfke ve yoldaþým ve efkârým endamlý ruhun süremediði saltanatý ve aklýmýn pervazýnda saklý hikmeti öncemin sonrasýzlýðýma verdiðim süreyi beþ gece ve iþte þüheda düþlerimin mirasçýsý.

Kalpten kalbe uzanan o yol ki beyhude sanrýlarýn da yok iken tarifesi.

Aþkýn uzamýnda bir beyit aklýmýn küpelerinde saklý iki dirhem bir çekirdek hulasasý yalnýzlýðýn ve iþte endamlý yüreðimde saklý sair dilek.

Göðün müptelasý ayýn…

Renklerin ihbarý beyazda fikir kýldýðým renklerin de mucizesi.

Önsözü ve önsezi yüklü külliyemde saklý sýrlarýn muþtasý.

Enkazýn devinimi.

Ezkaza sözcüklerin kayýp da yok olmuþken hikmeti.

Vardiyasýnda þafaðýn.

Sandýk dolusu meftun anýnýn andaki ihbarý.

Hüzün.

Dehliz.

Hazan.

Körüklü duygularýn esvabý adeta þiiri kýlýf bildiðim sözcükleri kýrbaç aþký imkânsýz seyreden yerli yersiz bir telaþ.

Hükmedene sevdalý.

Hemzemi geçidi yalnýzlýðýn sabýkasý.

Kökten çözüm.

Kullukta saklý gizem.

Köhne mimarisi þehrin bodoslama sevdiðim deðil iken yalan.

Yâdýnda dünün.

Yarenim kelam.

Uzaðýnda kaldýðým kalemin feryadý ayyuka çýkan yok iken de hiçbir duygu.

Miadý dolmuþ imgeler.

Mizanseni ölümlü þiir.

Mezarýný kazdýðým.

Meylettiðim hüsran sonrasý.

Semazen bir iklim.

Þehrin efkârýnda saklý kördüðüm.

Sazanlýk.

Mehtabýn görücüsü kul ve yetim hakký.

Sirayet ettiði kadar gönül pekiþen ölümsüz bir semai esinti.

Þimdimden yoksun dünümle avunduðum yarýnlarýn meali.

Öykümse baþlamadan bitmiþti hani.

Köpüren.

Kabaran.

Kanayan kanan ve kanatan.

Ölü simasý belki de evrenin kat izim ket izim katlandýðým kadar kat ettiðim.

Divitinde saklý iken kalemin o esintisi.

Kaynakçam.

Kan izi kat izi göðün sesi.

Endamýna yenik düþtüðüm kaderim ve kederim bir de meylettiðim.

Sözcükler kayýp ruh devrik yalnýzlýk bakaya kalan.

Temsil ettiðim kadar hiçliðin de mimarý iken pekiþen o selam pejmürde bir yýldýzýn yolculuðu kalýbýnýn adamý olsa bile hiç mi yoktur devingen hislerin maliyeti ve özürlü bir resim misali ruhuma sýzan.

Gönlün devriâlemi.

Göðün meali.

Yerden uzak göðe tutsak ölümsüzlüðün naziresi iken kuytularda saklý ýslak topraðým meydaný kimselere de býrakmadýðým.

Haþmetin ve endamýn ve efkârýn yolluðu ve iþte sismik bir ruh misali yerkürenin fokurdadýðý meylettiðim bir tuzak adeta mýzrabý kýrýk bir saz gibi mistik yolculuðun geldiði son nokta iken varýþýn isabetli haykýrýþý:

Ey, yücelerin yücesi Rabbim…

Þükrüm sana sunduðum kulluðumun da kusursuz olmasý dileðim ve efkârýna yenik düþtüðüm þu son zamanlarýn kalmadýðý kadar da takatim ve iþte bilfiil iþtigal olduðum imtiyazýn her detayý isyanýn yok iken faydasý ibraz ettiðimden de öte ifa ettiðim ne ki intizamlý bir yol bellemiþken yaþamý idrak edemediðimden de öte indindeyim kaderin elbet baþým gözüm üstüne.