Şiirlerle Görün Beni -nazire-

Şiirlerle Görün Beni

 

Harfler bende yaşam bulur, kelimelerim yüreğimdir,

Sözlerimden dokunan hayaller, benim en derin sırlarım.

Dilin kaybolsa dahi, duygularla ben yazarım,

Türkü değil, hislerimle, gölgelere ağıt dökerim.

 

Özümde saklı bir gerçek, kalemimle açığa çıkar,

Her satırda bir parça ben, bazen keder, bazen neşedir,

Gözlerimdeki ışık kaybolsa da umutla ben varım,

Sevgiyle yazarım her dizeyi, şiirlerle gönül severim.

 

Kalemim çatlar, kırılır belki, ama sözlerim hep

Rüzgarlar alıp götürse de kalbimde saklı bir olan bizdik,

Kırık dökük bir sevdayım, bazen zarif, bazen sertim,

Ama unutulmasın ben, şiirlerle özde gülerim.

 

Zaman geçse de üzerimden, anılar sarsa yine beni,

Her dize bir yaşanmışlık, kalbimde açar yaralarımı.

Çiğnenmiş dertleri yazarım, tıpkı solgun bir gülde,

Kırık dökük hayallerimde, umutla yeşeren tomurcuklarım.

 

 

Gözlerimle görmediklerim, yüreğimde saklı serin,

Yazmaya doymadığım anlar, geçmişin hüzünlü rüzgârı.

Her cümle bir dua gibi, sessizce fısıldar sabaha,

Şiir adam kıyametlerde, içimde o yangın yazar.

 

 

Söz gibi hafif olan kalemim, hep dertlerimi göğüsler,

Bir gül gibi açmam gerekse, kendimle savaşmam gerek.

Dikenleriyle hâlâ gülüyorum, kırılgan ruhumun içinden,

Ama unutulmasın  bu, şiirlerle bilin beni.

 

 

Bir deli rüzgâr gibi, savrulursam eğer,

Kelimelerimden düşer düş kırıkları, canım yanar,

Aşkla yanarken yüreğim, yazmanın ateşiyle,

Yazdıkça ıslanır kağıtlarım, dökülen gözyaşlarımla.

 

 

Karanlık gecelerde yalnız, yıldızlar yetmez olur,

Her bir yıldızda kaybettiğim, bir parça kıymetli umut.

Dudaklarımda saklı bir melodi, içimdeki fırtına,

Her dizede bir avuç hüzün, sözcüklerimle sarmalarım.

 

 

Çoğu zaman sevda yanar, cehennemin aleviyle,

Çehremde bir gülümseme, acının izlerini gizler.

Sonsuz bir denizde kaybolan, düşlenmiş bir gemi gibi,

Yaşadıklarım ağırlığında, kalemimle yazarım ben.

 

 

İçimde umutlar yeşerirken, bazen solgun bazen taze,

Gözlerimde saklı derin bir deniz, her dalgası bir destan.

Elbet bir gün gün doğacak, her karanlık sona erecek,

Ama unutulmasın siz, şiirlerle sevin beni.

 

 

Gecenin koyu karanlığında, kötüye baş kaldırırım,

Şairin sözcüklerinde bulurum, kaybolmuş ruhumu.

Hayat, bir sayfa çevirisi, her anı bir kelime,

Bazen bir kahkaha, bazen de sessiz bir feryat.

 

 

Zaman ne acımasız dost, geçerken ruhumu çürütür,

Her anı bir hüzün katar, ben yine de severim yüreğimle.

Keder, bazen bir dost olur, dostlukla sarar beni,

Ve her dize, bir kucaklama, özlemle yanar içimde.

 

 

Gözlerimde bir deniz var, dalgalarında kaybolmuş hayaller,

Her damla su, bir anı; geçirirken belli belirsiz bulanık.

Küçük sevinçler, üzerine düşen güneş gibi,

Hepsi bir bir canlanır, hüzün çiçekleri gibi açar ruhumda.

 

 

Zaman geçse de yolumda, izlerini silmeyecek,

Düşlerimde bizi taşırım, bir sevda masalı gibi.

Her kalem memurudur aşkın, mürekkep yerine kan,

Ama unutulmasın şiirler, şiirlerle görün beni.

 Mehmet Aluç

 Adaşım Mehmet Fikret’in "Şiirlerle gömün beni" şiirine naziredir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



( Şiirlerle Görün Beni -nazire- başlıklı yazı kul mehmet tarafından 1.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu