Şiirlerle Görün Beni
Harfler bende yaşam bulur,
kelimelerim yüreğimdir,
Sözlerimden dokunan hayaller,
benim en derin sırlarım.
Dilin kaybolsa dahi, duygularla
ben yazarım,
Türkü değil, hislerimle, gölgelere
ağıt dökerim.
Özümde saklı bir gerçek, kalemimle açığa çıkar,
Her satırda bir parça ben, bazen
keder, bazen neşedir,
Gözlerimdeki ışık kaybolsa da
umutla ben varım,
Sevgiyle yazarım her dizeyi,
şiirlerle gönül severim.
Kalemim çatlar, kırılır belki, ama sözlerim hep
Rüzgarlar alıp götürse de kalbimde
saklı bir olan bizdik,
Kırık dökük bir sevdayım, bazen zarif,
bazen sertim,
Ama unutulmasın ben, şiirlerle
özde gülerim.
Zaman geçse de üzerimden, anılar sarsa yine beni,
Her dize bir yaşanmışlık, kalbimde
açar yaralarımı.
Çiğnenmiş dertleri yazarım, tıpkı
solgun bir gülde,
Kırık dökük hayallerimde, umutla
yeşeren tomurcuklarım.
Gözlerimle görmediklerim, yüreğimde saklı serin,
Yazmaya doymadığım anlar, geçmişin
hüzünlü rüzgârı.
Her cümle bir dua gibi, sessizce
fısıldar sabaha,
Şiir adam kıyametlerde, içimde o
yangın yazar.
Söz gibi hafif olan kalemim, hep dertlerimi göğüsler,
Bir gül gibi açmam gerekse,
kendimle savaşmam gerek.
Dikenleriyle hâlâ gülüyorum,
kırılgan ruhumun içinden,
Ama unutulmasın bu, şiirlerle
bilin beni.
Bir deli rüzgâr gibi, savrulursam eğer,
Kelimelerimden düşer düş
kırıkları, canım yanar,
Aşkla yanarken yüreğim, yazmanın
ateşiyle,
Yazdıkça ıslanır kağıtlarım,
dökülen gözyaşlarımla.
Karanlık gecelerde yalnız, yıldızlar yetmez olur,
Her bir yıldızda kaybettiğim, bir
parça kıymetli umut.
Dudaklarımda saklı bir melodi,
içimdeki fırtına,
Her dizede bir avuç hüzün,
sözcüklerimle sarmalarım.
Çoğu zaman sevda yanar, cehennemin aleviyle,
Çehremde bir gülümseme, acının
izlerini gizler.
Sonsuz bir denizde kaybolan,
düşlenmiş bir gemi gibi,
Yaşadıklarım ağırlığında,
kalemimle yazarım ben.
İçimde umutlar yeşerirken, bazen solgun bazen taze,
Gözlerimde saklı derin bir deniz,
her dalgası bir destan.
Elbet bir gün gün doğacak, her
karanlık sona erecek,
Ama unutulmasın siz, şiirlerle
sevin beni.
Gecenin koyu karanlığında, kötüye baş kaldırırım,
Şairin sözcüklerinde bulurum,
kaybolmuş ruhumu.
Hayat, bir sayfa çevirisi, her anı
bir kelime,
Bazen bir kahkaha, bazen de sessiz
bir feryat.
Zaman ne acımasız dost, geçerken ruhumu çürütür,
Her anı bir hüzün katar, ben yine
de severim yüreğimle.
Keder, bazen bir dost olur,
dostlukla sarar beni,
Ve her dize, bir kucaklama,
özlemle yanar içimde.
Gözlerimde bir deniz var, dalgalarında kaybolmuş hayaller,
Her damla su, bir anı; geçirirken
belli belirsiz bulanık.
Küçük sevinçler, üzerine düşen
güneş gibi,
Hepsi bir bir canlanır, hüzün
çiçekleri gibi açar ruhumda.
Zaman geçse de yolumda, izlerini silmeyecek,
Düşlerimde bizi taşırım, bir sevda
masalı gibi.
Her kalem memurudur aşkın,
mürekkep yerine kan,
Ama unutulmasın şiirler, şiirlerle
görün beni.