GEÇ ANLADI
Tomurcuktu o,
Baharý bekleyen.
Nisan geldi,
Açtý çiçek çiçek.
Meyveydi o,
Yazý arayan,
Aðustosta olmaya,
Eylülde solmaya baldý.
Hazan yetiþti,
Savruldu kuru yapraklar gibi.
Bir yol tuttu o,
Umuda giden.
Yürüdü yýllar yýlý,
Bastýðý yeri görmeden.
Hayatý kendisinin sandý,
Zevke, sefaya daldý,
Nefsine, heveslerine kandý,
Umduklarýna kavuþamadý,
Yürümeye de mecali kalmadý,
Yolunu bitiremedi,
Oturdu yorgun argýn,
Aldý baþýný ellerinin arasýna.
Uzun uzun düþündü.
Aðlamaklý gözlerinden,
Ilýk ýlýk, birkaç damla süzüldü.
Dünyanýn lezzetleri yalandý,
Malýyla mülküyle oyalandý
Yanýldýðýný çok geç anladý.
Sevabýyla, günahýyla,
Af dileyerek Rab'binden,
Verdi emaneti sahibine,
On metre beze razý oldu.
Henüz topraðý kurumadan,
Terekesi, lime lime yaðmalandý,
Az buldu evlatlarý býraktýklarýný,
Ah baba, ah diye kýnandý.
Boþuna hebâ etmiþti,
Üç günlük ömrünü.
Topraktan gayrýsý,
Doyurmuyormuþ insanýn gözünü.
En deðerli varlýk insandý,
Onun da hayatý yalandý.