Yediğim İçtiğimdir Sonu Gelmeyen Her Şiir...




Ölü bir özlemsin sen önemsiz bir ayrıntıda gizlenen bir isyansın ve şehrin ışıkları ne zaman üstüne düşse sen düşmezsin asla yakamdan gerçi bir araya gelmez iki yakam ama ve işte bir yakam isyan bir yakam dehliz dehşetengiz bir iklimde seken kör kurşunsun sen kör kütük âşık olduğum bir şehirsin yalpaladığım bir gizemsin sırıtan sessizliğimde simyacı bir denklemsin…

 

 

 

Sen, varoş iklimlerin sağdıcı…

Sen, yankısı duyulmayan gizin evhamında

Kaybolan bir hayal gibi

Peltek şiirler iken kıvancım

Kır saçlı bir ahmaktır belki de ilham perim

İfası zor ifşası ayan beyan

Peşi sıra sürüklendiğim

O yaldızlı yolda seken bir şaşkın yıldız

Kendi kuyruğuna basan bir kedi

Her sözcük kursağımda bir yenilgi

Her kuşun eti nasıl ki yenmez

Tenhalarda saklı bir sır

Meali olmayan bir ser serili şehrin surlarına

Sureti kati yanılmanın izinde

Yâdım dünün verdiği hükümde

Çimdiklediğim beyaz teni şu bakir ve sevdalı

Sayfaların da asla uğramadığım kadar ihanetine

İmha edemediğim bir serap

Uydusu olduğum mehtap

Kirli ellerimden dökülen pul pul

Nasıl ki sevmek en büyük sevap…

 

Telaffuzu yok batan güneşin

Hem ben yeniden doğacak sandım

Sağdım da tüm hüznü

Sağdıcım bir kırlangıç

Solumda süregelen bir harp

Kıtalarsa aşılası isyanın ve bu nezih aşkın son kıyağı

Layığı ile sevdiğim

İçine bindiğim su dolu kayığı

Gömerken denizin dibine

Ve işte şerh düşülesi bir gün daha erdi nihayete

Hep de mizacım sandığım keramete

D/okunmakla d/okumak arası bir gizem

Nakşında aşkın

Devrilen na’şıma tüm bu sitem

Sinemde konuşlu bir isyan

Şiarım olan şiirlere her konduğumda korktuğum

Kadar da var hani

Ne zamanki ansam seni

Sırra kadem basan sen sevgili sen sevdalandığım serap

Aşkın iki yüzü

Sevgisizliğin hüznü

Serencamı bilinmezin

Girift bir aksan yaslandığım

Ulu Çınarın akıbeti

Devşirdiğim bir yastık yüzü adeta

Devindiğim kadar şu iklimde

Devirdiğim putlar

Ne zamanki esse delişmen rüzgâr

Kaçacak delik ararım

Ne zamanki tutuşsa içimdeki gizem

Tuşa geldiğim kadar bu aşkta

İçin için yanarım

Yalvardığım yakardığım bir ömür

Yana yakıla gezdiğim şu sevdalı şehir

Ve işte bir şiir daha erdi nihayete

Varamadığım kadar hidayete

Allah yolundayım sarpa saran bir hüznün

Eşlik ettiği kadar içimde dinmeyen rehavete

Varsın bir rivayet ol sen

Bencileyin bir yokuşta

Beti benzi atan kalemin nezdinde

Varsın şair addedilmeyim

Gel gör ki: yediğim içtiğimdir

Sonu gelmeyen her şiir…

 


( Yediğim İçtiğimdir Sonu Gelmeyen Her Şiir... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 5.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu