Herkes mutluluğu hak eder. Mutluluğu çok hak edenle az hak edenin mutluluğu bile aynıdır. Mutluluk mutluluktur işte. Kimileri huzurda arar bunu kimileri heyecanda kimisi mutludur kendisi.
Sevgi kadar kutsal bir duygu yok. Her şey sevgiyle başlar sevgisizlikle biter.
Yaşamaya da hakkı vardır herkesin. Yaşamayıp ne yapabiliriz ki? Olmayanın yası birkaç yaşla biter. İster sütur at ister neşter o yara iyileşmez. Çünkü gerek yoktur ki. Kangren olmuş bir bölümü kesmek can çekişmelerini önler.
Çok şey yaşamış insanları severim, ders almışları ayrı bir severim.
Belirli bir yaşa gelince insanlar bebeklere benzemeli. Onun gibi bilinçsiz oluşunu ve muhtaçlığını kast etmiyorum. Bir bebek gibi yavaş adım atabilmeli. Emekler gibi.
Belirli bir yaşa gelince yine insanlar yaşlılara benzemeli. Onun gibi bilgiçlik taslamak ve sinirlilik mevzu bahis değil. Bir yaşlı gibi olgun ve düşünceli olabilmeli. Yaşama ve yaşamaya her zaman emek verir gibi.
Kalbin ritmi kalbin yolunu yürüdüğün zaman hissedilebilir.
Stabil düzen olan yüreği aritmi asla hak etmez, taşikardi de fazla gelir.
“Ben buyum” demeyi başarırsak, kendimizle barışırsak inanın ne geçmiş boşunadır ne de gelecek boş bir aynadır.
Mutluluğu herkes hak eder. Mutluluğu çok hak edenle az hak edenin mutluluğu bile aynıdır.
Tuğsel Karakırık