Saklı tut yeminlerini,
Ve dualarını annem ve serlerini de.
Sırlarla dolu iklimin bedelini çoktan
ödedik, be annem:
Sessizliğin hicretinde yaşarken
Sensizliğin kırık kuvözünde
Yüreğimden taşan hüzündür evrene
sunduğum dilekçe
Arsız yüreğimde tepişen sevgidir
İçime almaksa kâinatı
Meğerse boşa kürek çekmişim bir ömür
Hırpani bir telaşla uçuşan kanatlarım
Sızan yaşla mümkün mü inkârım?
Kanadığım kadar kandığım
Ve işte insanların sevgisizliği ve
ihaneti ile imtihandayım.
Sevgiden maraz mı doğar?
Bir buluta kondumsa demem o ki:
yakındır
Umudun rahmeti
Uzağımdasın oysa sen
Üzengisi intiharın
Aldığım nefes kadar bakir ve masumum
Mealimde saklısın inhisarında evrenin
Sükût dilediğim sözcüklerle sarılı
eksenim
Fevri gölgem…
Fedaisiyim madem ömrün…
Firari öznem…
Küfense tıklım tıklım dolu bitimsiz
özlem
Nasıl ki seğirtti gözlerimi
Sarkacı kırık yürek hazinem
Nemalandığım ne çok acı ve hüzün
Dilemması mı günün?
Yoksa yoksa alametifarikası mı
verilmemiş hükmün?
Mizacım belli ısrarla umut ettiğim.
Meramımsa gizli nasıl ki var bilen biri
Münhasır sözcükler şahsıma dair
Şems’in yolunda sürüklendiğim kadar
Aşkın dolu dolu ritmine baş koyan
nice efkâr
Saklı tuttuğum gizin izinde
Yoldan çıkan kim varsa
Umurumda değil hiç biri de.
Hiçliğimdir tek makamım
Hicreti bu yalnız geçen ömrün saltanatı
Kiminin gözünde süzgün
Kimine göre yitik bir gül’ üm
Yapraklarımla dolandığım köküm
Yâd edilesi mazimle saklı sıvanmış
ömrüm
Yarenim ve yakut gözleri bilinmezin
Kimse Rabbini inkâr eden bilsin ki
peşindeyim:
Tekim ve kimsesiz
Ve de aciz addedilmesin hüviyetim
Konuşlu olduğum o tepe yok mu?
Yokluğun rüzgârında dökülesi
yapraklarım
Arz ettiğim arşa çıkan acılarım
İçimi tek açtığım ve gizi ile sarhoş
olduğum
Hünkârım yüce Rabbim
Hükümranlığında elbet dinecektir
gördüğüm zulüm
Bir mizansen değildir şiir sadece
Bir meram bir meal olmaya doyamaz
kalemim
Sonsuzluğun resmini çiziyorum ben
Çalakalem yaşadığım ve ıslıklandığım
kadar
Iskaladığım mutluluğa kimse
dokunmasın
Şerh düşülesi yalnızlığım varsın
sonlanmasın
İnsanların nezdinde neye denk
düşüyorsam…
Kimse de emin olmasın
Son söz henüz söylenmedi madem
İlahi Işığın rahmetinde doğacak
yeniden varlığım
Hiçlik makamına ilk günden beri nasıl
ki talibim
Tahayyülün ötesinde siren sesinde
kalemimin
Bir yitim bir ritim
Aslında acılı bir yetim
Öksüzlüğümü sonlandıracaktır illa ki
yüce Rabbim