Düþünce ikliminde ansýzýn peyda olan rüzgârýn darmadaðýn ettiði cihan ve mutlak deðerli sayýlarýn mutluluk beklentisi.

Sahiden de: bir sayý mutlu olmayý bilir mi?

Ya da o sayýyý yüreðine saklayýp da insan sadece bir sayýnýn varlýðý ile mutlu olabilir mi?

Aklýn yanmýþ devreleri ve nice evreye denk düþen günler ve takvim yapraklarý.

Görüntü ihlali bazen: bazense ihlal edilmiþ sýnýrlar ve sayý deðerlerini yok sayýp deðerli olan sevdiklerimize eþlik eden tarihler.

Günün ibresi umuda dönük gecenin peþrevi yitik.

Pelesenk olan þeyler var aklýn ambarýnda saklý tahýl gibi ekmek gibi.

Ya da aklýn boþ duvarlarýna asýlý resimler gibi.

En sevdiðimse aklýmýn raflarýnda kayýtlý olan kitaplar ve onlara eþlik eden duygular bir gülücüðün resmini çizmek adeta asýlý olan göðe bir selam vermek ve uçan kuþun kanadýna konmak gibi yaþamak.

Bir bardak çayýn deminde dostluk.

Aþkýn havsalasýndan taþan özlem.

Yanýk kelamýn ömrü bir þiire dize olan ya da bir hikâyenin özeti yazarýn hayatýndan derlediði anýlarla içli dýþlý olan.

Yenilgi addedilen kimi zaman ama sýrasýný savmadan da geçmek bilmeyen ömür.

Ön sözü olmalý mesela yazýlan þiirin ve de bir hikâyesi belki de ehemmiyet taþýmayan þiir sevmeyen insanlarýn gözünde ve þiirlerin namesi sulusepken yüreði þairin kalemin izini sürüp yüreðindeki gizi kelimelere döktüðü.

Öncemde ne zaman þiir solumuþtum ki?

Ne zaman bir þiir kitabýný elime alýp da okumuþluðum vardý ki?

Yirmili yaþlarýmda âþýk oldum bir bilinmeze sonra kendimi þiir yazarken buldum derken o ateþ söndü ve þiirlerimi göçen aþkýn yanýna gömdüm iþin ilginci aþkýn muhatabý farkýnda bile deðildi olup bitenin.

Sonra derin bir suskunluða büründüm ve farklý hayallere mecralara kanat açtým ne de olsa gençliðimin heyecaný ile kariyer planlarýmýn peþine düþmüþtüm.

Tu kaka mesleðim.

Ýþletme mezunu olup da iþletemediðim aklým.

Eðitimciliðe gönül verip öðrenci kimliðime diktiðim öðretmenlik ülküm ve öyküm ve nihayetinde öðretmen kürsüsüne çýkýp bu hayalimi gerçek kýldým.

Devasa bir es veriyorum çünkü hayallerim sonlanmazken gerçek kýlmýþ olsam da hayallerimi sonunu getiremedim.

Þiir yazdýðýmý öðrendiðim o ilk gün ilk gece ve ben adeta yeniden keþfetmiþtim Amerika’yý ve de ruhumun derinliklerinde saklý binlerce tohumu þiir niyetine ektim gönül bahçeme.

Þiirlerdi sýðýnaðým.

Denemeler yazdým ve hikâyeler hatta birkaç roman ama þiir bambaþkaydý benim gözümde belki de iyi bir þair filan deðildim ama anlamýþtým ki benim hayatým baþtan sona zaten þiirden þiirlerden ibaretmiþ.

Sevginin hükmettiði þiir iklimi.

Aþký resmettiðim bir evren.

Aþkýn katýk olduðu hatta merkeze oturttuðum ve merkezkaç kuvveti ile hayatý yaþanýr kýldýðým.

Ýklimlerden þiirdi mademki mahremim ve mabedim.

Þiirlerdi mademki kucak açan sonsuzluða.

Yazmýþ olduðum ne kadar þiir olursa olsun yazmaya ve deðerli þairleri okumaya doymuyorum.

Kýsacýk bir söz dizini iken þiir nasýl da hayatý sýðdýrýyor kýsacýk dizelere.

Ve evet, bazen uzun yazýyorum þiirlerimi ve coþkum hala sonlanmýyor.

Birileri kýsa kesmemi söylüyor ve noktayý koyuyorum ansýzýn: o da bir süreliðine ve sadece o an yazdýðým þiire sonra devam ediyorum kaldýðým yerden.

Örtüþtüðüm ne çok þey saklý içimde dýþýmda.

Ön sözü olmayan ne çok duygunun farkýndalýðýný yaþýyorum hayatýn gizinde.

Ünlem þaþkýn.

Hayat ise bir ibre.

Ýmleci yüreðimin ve þiirin dilinde saklý iken binlerce imge.

Hayatý þiir gibi solumuþum meðer ben kendimi bildim bileli ve kendimi bilmedim bilmeyeli zaten þiirmiþim ben.

Aþka düþmek çok mümkün hele ki aþka âþýksa insan.

Masum týnýsý aþkýn ve titri þairin asla da metazori bir iklim deðil sevmeyi sevmek.

Baðdaþ kurduðum hatýralar ve insanlar sevgiyle büyüye bir coþkuyu bana nasip etmiþken Tanrý.

Ilýman ya da soðuk bir iklim giyindiðim.

Eþlik eden yaðmur ayaklarýmý sürüdüðüm çamurlu yollar ama suyun eþliðinde akan giden bir çamur bu.

Sevgiyle bütünleþen kâinat.

Irký da yok hem sevginin ve de þiirlerin.

Sevmeye doyamazken yürek semazen eteklerim tutuþan ve þiir ekip umut biçtiðim.

Alametifarikasý yaþamýn ve fýtratý þairin.

Dikili bir aðacým olmasa da dikili þiirlerim var benim ve dik baþlý bir aþkla kucak açtýðým s/onsuzluðun saðanaðýnda ýslanýp hayata ve sözcüklere karýþtýðým ve kavuþtuðum yine kendim üstelik bir ömür kendimi kendim reddetmiþken yaza yaza kendimi kabullenmenin büyüsü ile aralýksýz hamt ettiðim…