İki Yaprak Arası Defin Töreni...




 

Kırgın bir meyyalde kırağı çalan sözlere yakınlığım kadar da aşikârdır hayata ve insanlara olan uzaklığım:

 

Oysaki en yüksek nida ile atılası naralar ve ekin tarhında saklı bir vaveyla uzanası kollar da değil aslında boşluğun sarmalında saklı iken hoşluğun rükû ettiği ve İlahi Mevla ile olan hasbıhalim kimselerin görmediği bir minval iken bile dualarımın ve inancımın ve kalemimin ve ruhumun acımasızca yargılandığı ve o idam mangası iken elbet ben sadece celladıma aşığım nasıl ki mermerden mezarımdır uzandığım ve ne zamanki yüce Rabbim: bana sev dediği ol dedi aşk iken fıtratım boyunduruk tanımadığım yalan cihanın zulasında saklı iken o derin görünmez yara ve acı.

 

 

Tütünsüz bir geceydi aşkın mübalağasından ziyade muğlak göğün temkinli kuşları ben ki:

 

 

Bir kuş kabrinde saklı

Bilinmezin hicreti

Doğaüstü bir kuram iken yaşamak

Doğadan sökün eden yaprak yaprak

Unutulmuşluğum ne ki?

Kurutulmuşluğum iki yaprak arası defin töreni

Mezarım iken defter sayfaları

Bir içtima iken kitabın yanık duvarları

Hicrinde sözcüklerin

Münferit bir heceden çıkıp da yola

Terk edilmişliğin de yok iken ötesi

 

Hırpalanmış bir beden bir ruh

Deryalar aşılası o güruh

Göğün hazzı

Sözcüklerin hası

Haiz olduğum ne ki?

Hicabında ömrün

Takvası dünün

Tahayyül edebildiğimden öte

Teşrif eden yeni gün

Hüzünlü bir milat

Coşkulu nehrin kıvrımlarında saf tutan

Her hece her damla her dalga

Deniz ve kara kavuşmuşken birbirine

Kurumuş dere yatakları dahi gelir aşka

O rahmettir ki Rabbin bahşettiği

Yağmurun tek zerresi dahi yeter

Yatıya kalan hüznün indinde…

 

Matbu bir renk olmayı dilemezdim asla

Metruk hanelerin yıkık duvarlarında asılı

Bir tablodan da öte

İçimin dinmez hengâmesinden sökün ederken

Benim gibi yaralı bir kalbe

Ve işte yamadığım sözcüklerden dikilesi

Bir kale misali

Kalem ise bozdur bozdur harca

Tükenmek bilmeyen bir temenni

Ve sevgi seli misali

 

Ve işte bonkörce sevdiğim

Ve yazdığım yandaşım iken renkler

Belki de ansızın vuku bulacak mucizeler

Nasıl ki çevreleyen bir sevgi selidir

Gaipten gelen coşkuma eşlik eden

Elbet tevafuk bildiğim

Elbet tevazu yüklü menzilimde

Dinmeyen bir esinti

Yıkılmayan cesaretimle metanetimle

Beni benden eden dünlerin değil

Artık günlerin ve kaderin huzurunda

Eğildiğim kadar da tüm duygular başım gözüm üstüne…

 

Önce bir düş gördüğümü sandım ezeli hüznün arbedesinde

Sonramla müşküle düşüp ölümle sınandığım

Yıkık kalpler kulesinde

 

Ruhsa patır patır dökülen bir avuç külden

Medet umduğum

Gül mizaçlı benliğimden

Sökün edip sonsuzluk denen deryada savrulduğum

Bir ümit

Bir de ak bulut

Renginden ziyade vakıf olunası o dirayet

 

 

 

 


( İki Yaprak Arası Defin Töreni... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 12.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu