Sadakası Bu Aşkın...





Yorgun bir ölümün vurgun yemişken de hüzün yüklü heybesi

Kıyıya vuran bedeni idi

Hayal kırıklıklarından ördüğüm

Bir düş sepeti

İçine girdiğim bir daha da çıkamadığım

Sessizliğin merhalesi

Ve kalem ne zamanki küsse bana

Dev/asa bir Es verdiğim

Kayıp zamanlara eşlik eden

Göğün kubbesinde saklı bir hutbe

İlikleri sökülmüş iken yeryüzü denen iklimin

Varsın b/ağlansın basireti sözcüklerin

 

Koyu ve siyah gözlerinde gecenin

Seni yaşarken sensizlikle

O kayıp minvalde

Yoksa aşk mıydı ayıp addedilen?

Hani çok uzaktan ve sessizce

D/okunmakla iştigal

Yüreğindeki yaraya mahal

Veren sözcüklerin s/üzgün yüzünden damlayan

Algı eşiği ise kırılmışken

Şairin hüznüne damga vuran kalemin

Hicvine tanık yerküre

Bir o kadar

Şairin dikemediği sökükleri

Hangi kaide yıkılmış olsa bile

Kaile alınmadığı kadar bu emsalsiz sevgi…

 

Kürediğim çürük düşlerim

Ne çıkardı hem söyle?

Varsın olsun kalbine tüneyim yaşlı yaslı şehrin

Islıkladığı kadar gönlümü

Iskalasam ne ki mutluluğu

Varsın olsun ıskartaya çıkmış hayallerin

Hem müptelası hem müdavimi

Sıramı savmakla iştigal

Meddücezrin eşlik ettiği

Büyük dalgalar aşılası

Küçücük zerremle d/okunmanın hası

Kalemin ve kâinatın yaz emriyle

Dikilesi bir mezar taşı

Adeta…

 

Şiirin ve de şairin kükrediği

Şu ıssız yolda

İnfilak etti edecek yaralı yüreğin

Hali hazırda kabardığı

Aşkın ümmetine o çağrı

Aşkın ç/ağladığı kadar yardığı bir yamacı

Şiir bellemekse hayatı

Şirin bir telaffuz

Sevimli bir gülüm/seme

Azat edilesi bir kuş gibi de

Saklı iken kafesimde

Kaynayan iç sesim…

 

Bazen alabildiğine tutarsız

Ve pervasızca sevdiğim

Yalnızlığın sönmeyen meşalesinde saklı

Endamlı bir hayal kendimi

Alamadığım kadar kendimden

Kanayan kimliğime eşlik eden

Yamalı bir güfte adeta

 

Müteşekkir olduğum kadar Rabbime

Bir münzevi kimliktir ki

Düşmeyen yakamdan

Düş özürlü cihanın da derdinde

Olmadığım kadar

 

Nasırlı düşlerde değil

Nesir dolu bir yalnızlığınsa Şimal Yıldızı

Mehtaba âşık olduğum kadar

Kendime uzak ve yabancı

B/atılında düşlerim zemheride açan çiçeğe duacı

Bir mısra

Ve o kıraç toprak

En çok da sadakası bu aşkın

Uzamında sere serpe

Her fasılda çalacakmışçasına

Aşkın kulak tırmalayan

Acısı ve fısıltısı

Dem vurduğu ektiği kadar kalbime…

 


( Sadakası Bu Aşkın... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 13.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu