Düşün hallacı idi yorgun eklemleri sözcüklerin ve düşün rüzgârında kuvvetle esene aldırış etmeden uçuşan kelebek gövdemde saklı o zemheri üstelik neferi olduğum sevginin de kuytusunda örümcek bağlayan mazimi yok saymanın verdiği m/eziyet.

Miğferi kayıptı göğün, kekremsi yorgunluğa da

Kefil olan hüzün yüküm.

Sağdıcım aşksa soldaki kalıntı neydi ezelden?

Teşrif eden uyruğu verdiğim yeminlerin

Acısı düşmüşken ta içime yazmadığım şiirlerin.

Yükümüzü aldık da düştük yola madem

Israrla tırtıklayan kimse yüreğimde saklı külliyen

Her anıyı ve her anı ve ansızın sönen o ışığa hükmeden

Kimse kim hani:

Ne kindar ne de yalancıyım

Hurra, aşkın ve hayatın telaşındayım, azizim.

Gönül yorgun olsa ne ki?

Düş fakiri olmasın insan yeter ki.

Elbet sevgi mağduru kindar gölgelerin de uzağında

Kalmakla kendime sırnaştığım

Tutuşan etekleri zalimin, iblisin

Melek olmaya ne hacet?

Ezeli aşkın sadece tek zerresiyim

İçimde tartaklanmış bir çocuk

Mevzu ise çok derin, azizim

Ama güzeldir derinlerde boğulmak

Hem nasıl anlardı insan sevginin mahiyetini,

Demedim farz et en çok da düşünmeden sevdiklerim.

Ne yüzüm boyalı ne saçım ne ruhum

Doğal bir müzminim ben

Acıda müzmin

Sevgide bonkör

Yalanda cimri

Aşkla devinen mevsime rakip belli de

İçimdeki sayaç bozuldu madem yeniden.

Ruhumda seyyah sözcükler

Kefilim dünüme, anıma tüm anılarıma

Kirli ellerim temiz bir vicdanın neresinde?

Kirlenmeden yaşamak adına

Yalnızlığımda da müzmin bir neferim

Sessizce sevdiğime şahit Rabbim:

En çok O’nu ve kimse peşinden giden

İp atladığım günlere özlemim mademki

Süzgün yüreğin solgun tomurcuğu

Duvar saksısında biten ümit gibi

Göğün de tarlasına ektiğim bunca tohum

Ne sözcüklerim yorgun, azizim

Ne de tetiklendi duygularım

Bilakis söndükçe söndüm

Solup da açmaya yakın bir vakit

Umduğumdan da yanıkmış şiirin ucu.

Endamlı bir beste ise aşkın minvali

Kibirli bir sitemse cehenneme yolladığım zalimi

Göğün tayini ve işte uçuyorum ansızın

İnzivaya çekilsem de bir ömür

Kadermiş meğer

Kalemin mimarı da bunca kıvılcım

Gönül gözüme kaçan kuş gibi

İçimde çırpınan yüreğin marifeti

En çok da aymazlığında acının

Ayarı olmayan yüreğin infilakı

Yazmadan geçer mi hem ömür?

Soluksuz sevdiğim kadar

Solmaksa ne haddime vakit gelmedi madem

Hele ki Rabbim ol, dedi mi

Oldurmadığım ne ise öykündüğüm

Öldürdüğüm ne ise nefsime talip

Hayatın şerefine ve ringine çıktığıma şahit melekler…