Ben Değildim-Nazire
Bir akşamüstü gölgeler süzülüyordu
pencerene
Sessizlik bir ağıt gibi yavaşça
sokaklara iniyordu
Evini önünden geçen bir siluet bana
benziyordu
Kalbin ürkek kuşlar gibi kanat
çırpmaya başladı
O geçen ben değildim
Bir gece uykunun koynunda
kaybolmuşken
Aniden bir sessizlik yankılandı
odanda seni uyandıran
Bir rüyanın ince sızılarıydı
gözlerini açan
Ama karanlık odanda yüreğine dokunmuş
Bir düş görmüş gibi bakıyordun
O düşte gördüğün ben değildim
Bir sabah güneş gri gölgeleriyle
doğarken
Bir ses yankılandı içinin en uzak
köşelerinde
Yolların taşlarına kazınmış bir
hatıraydım belki
Ama ellerin beni tutmadı yalnızca
boşluğu avuçladı
Sana dokunan ben değildim
Bir ömür adımlarımız birbirine
karışırken geçti
Görmediğin anılar varamadığın yollar
saklı kaldı
Beni çağıran rüzgâr senden uzak bir
şarkıya dönüştü
O gözlerinin derinliğinde kaybolan
yüz ben değildim
Bir akşamüstü karanlık ağır ağır
sokaklara inerken
Pencerende duruyordun sessizliğin hırkası omuzlarında
Evinden geçen biri vardı adımlarının yankısı boşlukta kaybolan
Kalbin bir an sarsıldı ama biliyordun o ben değildim
Bir gece yıldızların ışığına gölgeler
düşerken
Uykunun derin sularından çekip aldı seni bir his
Bir rüyanın serin nefesi dokundu yüzüne
Ama o rüyanın içinde sana bakan ben değildim
Bir sabah güneş henüz uykusundayken
Pencereni açıp dünyanın derin nefesini içine çektin
Bir an için tanıdık bir çağrı duyuldu rüzgârda
Ama o sesi taşıyan rüzgardaki ses benim değildi
Bir yaşam ki yolları kesişmemiş iki
yolcu gibi
Geçti her iz bir başka yollara karıştı
Seni bulmayı özleyen adımlar belki hiç atılmadı
O kalbinin çarpışına sebep olan hayal ben değildim
Bir öğleden sonra gölgeler sokaklarda
ağır ağır dolaşırken
Pencerende duruyordun sessizliğin tülleri arkasında
Evinden geçen bir gölge tanıdık ama bir yabancı gibi
Kalbin kendi ritmini aşarken fark ettin işte o ben değildim
Bir sabah yeryüzü gri tonlarıyla
nefes alırken
Sokağın ritmine karıştı içindeki özlemin melodisi
Rüzgâr bir şarkı fısıldadı bir hatıranın yankısı gibi
Ama o şarkıyı söyleyen inan ben değildim.
Zaman adımlarımızı birbirinden uzağa
sürükledi
Tüm yollar kendine has hikayeleriyle doldu
Seni bulmaya çalıştığım sokaklar başka bir şehirdeydi
O sokak köşelerinde yankılanan ses benim değildi
Bir ömür gölgelerle şekillenirken
geçti
Her iz bir başka yolun hikayesini sakladı
Seslerin içindeki sessizlikte seni arayan ben oldum
Ama o sesler hep bir yankı bıraktı yüreğimde
Sana ulaşamayan yine ben oldum
Mehmet Aluç
Ben Değildim – Özdemir Asaf’ın
Şiirine Naziredir
