Düþümden kovuðumdan arda kalanla hemhal þiirin yangýnýnda soluklandýðýmdan mýdýr ne bir nebze de olsa susmayý öðrendiðim günden bu yana farz olandýr hikmeti sevginin müdahil olduðumdur o yenilgi:

Ah, sen hýrsýz kalpli sevgili…

Tutuþtuðum kadar tutukluyum sana

Sergüzeþt bir mevsimde kaybolduðum kadar

Garbýnda özlemin

Bir bit yeniði var belli ki hayat denen iklimin.

Ne fark eder ki aralýksýz sonbaharý yaþasam

Kuytularda sakladýðým bu densiz ve bitimsiz sevgi

Bil ki neþridir ömrün

Devasa bir esaret

Nesridir yorgun yýllarýmýn

Bir koþu atý gibi sýrtlandýðým

Dalkavuk gölgeler

Yaranamadýðým kibirli münafýk hisler

Kaale alýnmadýðým ne ki?

Arþý alaya çýkmýþ bir bekleyiþ

Ýpin ucu kaçtýðýndan beri

Sallandýrýldýðým daraðacý

Hezeyaný dünün haznesi günün

Hâkim kýlýndýðý kadar hüznün

Debdebeli bir yara içimde saklý

Sancýlý bir ölüm yokluðun kýrýk sazý

Mihrabý delen gözlerim

Ayyuka çýkan hislerim

Nabzýný alamadýðým kadar mutluluðun

Mutlak bir yanýlgýdýr içime sýzan güneþin

Acýsý da bir açýsý da bu yalnýzlýðýn

Ve iþte bir çentik daha attýðým…

Þiirlere namzet yaralý iklim

Maðdur Eylül

Mahzunca yaþadýðým kuþbakýþý þarký

Ýçerlediðim kadar içtiðim

Ýçtimada o deli c/esareti

Þafak saydýðým kadar da þakaðýma dayalý

Kalemin de b/astým mý tetiðine

Fink attýðým kabrim

Ne yaþýyorum ne de ölü.

Araf’ta saklý tüm varlýðýmýn nazý niyazý

Azat edilmeyi dilediðim bir hükümle sýrdaþ

Hünkârýyým hüznün ve bu imkânsýz aþkýn

Elbet varlýðýma delalet sýzýsý imgelerin

Yokluða delalet sessiz kaldýðýn kadar sektiðim

Yüreðinde

Nal topladýðým ardýndan

Na’þýna dahi razýyým varlýðýnýn

S/üzgün göðün

Gülüþünden arda kalan o rahmet ki

Raðbet görmediðim kadar yaþam denen iklimde…