Aşkın Vardiyası...




Rabıtası evrenin:

Ektiğim kelam b/içtiğim şiir dikiş tutmazken

Coşkusu içimdeki elemin

Sadık kökü

Sevdalı gülü

Yaralarımla hemhâl

Aşkla aldığım darbede saklı bunca hal…

 

Ah, aştığım kıtalar ne ki ne?

Bozguna uğradığım yüreğin arifesinde

Ben seken kör kurşunum

Ben sözlendiğim kadar yalnızlığın teninde

Saklı bir iz bir ben’ im ki

Edimlerimde saklıdır aşkın hulasası

Sekantta saklıdır

Bir ömrün nüansı ve neşri

Akışkan aşk

Çeperinde ölümün

Çapsız gölgeler

 

Çer çöp değilim

Çöpsüz üzüm hiç ama hiç değil

Rabbime yakın

Aşka tuzak

Renklerin hasıyım

Bir hâsıla ki dünüm

Bir fasıla ki yazdığım kadarım

Kerelerin telaffuzu iken ip atladığım

Kalem

Bir de nöbete kalan öfkem

 

Şerefesidir hiçliğimin

Tokuşan ruhumda saklı ola isyan

Yanan mum değilim

Sadece dibime verdiğim değildir ışığım

Ben kara deliği dahi delebilen

Bir aşkla

Ki şiarım iken her türü

Hâsıl olan varlığıma

Değmesin göz

Değemez de hiçbir el ne bedenime ne ruhuma

 

Rabbimden yana döşüm

Aşka dair düşüm

Dokunulmazlığım doğduğumdan bu yana

Defalarca öldüğüm de değil asla yalan

Yanan ateşin feri

Yakut gözlerinde aşkın aşina neferi

Kim bilir kaç göz odayım ben?

 

Odumda saklı izi aşkın

Peşine düşülesi bir rakım

Boy ölçüştüğüm rakamlar

Sonsuzluk iken varlığımın meali

Kürediğim ikbali

Küstüğüm cihanı

Nemrut gölgeleri

Def ettiğim kadar mabedimden yana tasam

Ayak izimse matemim

 

Mizacım aşk

Mihrabım aşk

Kıblemde yaşadığım kadar

Yaşattığım son bulmayan şafak

Kimse sokan nifak

Kimse kötü tohum

Ben aşkın batılı değil

Aşkın karesi

Hüznümle kök hücresi

Belirsizliğin imleci iken yaşam

Belirtesi bu sevdalı yüreğin

Kaynadığım için için

 

Bir içim su addedilsin yalnızlığım

Yâdımsa bir revnak acı

Yakutu aşkın gözlerinde yaşanılası

Bir özlem bir hüzün

Debelendiğim yine içim

İç sesime meftun

Varsın olsun dış ses baskın

Ne dışkısı zalimin

Ne de çürük düşleri iblisin

 

Köhne değildir yüreğim

İçine sığdırabildiğim iken devasa evren

Aşktır şiarım aşikâr

Özlemdir rüyam yolumdan dönmediğim kadar

Tek tüfek çarpıştım ben her cephede

Mahmuzladığım ruhum iyi ki de aşkın pençesinde

Uçuşan peçem

Perçemime yağan kar

Parmak izim iken sevgi

Kölesi olduğum değil evrenin

Küskün yüreğimle hali hazırda sevebildiğim

 

Bir içtima

Bir rabıta

En çok da içimde saklı o sihirli simya

Bir rüyadır gördüğüm gözüm açık

Kimine göre bir derviş ya da aklı kaçık

Ah, gülerim gülerim nasıl da

Dağlanırken de varlığım

Tozu dumana kattığım hayatın

Sofusu

Sefası

Bazense cefası

Gölgemi dahi kovmuşken

Künyemde yazan ismimden ve Rabbimden

Sorun beni son sürat

 

Ben ki bir ırmak bazen Dicle bazen Fırat

Ve işte hizaladığım o delişmen fıtrat

Bilindik değilim ben bilinmeze denk

Bir renk değilim sadece

Ebemkuşağında saklı

Kâh heyecan kâh neşem kâh coşkum

Varsın ardımdan haykırsın nice sıfat

Sitayişim değil sadece

Susmak bilmeyen siren sesleri ve de

Vardiyası aşkın

Varsıl bir hecede saklı değilim

Tekil hüviyetim

Çoğul sevgim

Çağlayan nazenin yüreğim

Varsa yoksa aşka biat

Yaşasın da sevgi ve aşk

Bunca sevgisizliğe inat

Durduk yere de sever insan

Hele ki aşkın meşalesi iken kalem

Hele ki aşka ve Rabbine adanmış bir ömür iken

Bahşedilen nefesimle

Baş ettiğim kadar iblisle

Alt ettiğim nefsin sisinde

Sürüklendiğim bir rüzgâr

İbarem ve ibrazım ve ikazım

Aşkla hemhal…

 


( Aşkın Vardiyası... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 27.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu