Yanarak Geldim
Bu kalp neyle sınandıysa,
En çok aşkınla yandı.
Gecenin alnına düştü gölgem,
Yıldız söndü, ay sustu…
Karanlıkla kavrulduğum anda
Işığım da yandı.
Ey rahmetin en keskin rüzgârı,
Ben bir küle döndüm sesin uğruna.
Taşlarda yürüdüm,
İzimle acı soludu toprak,
Nereme bastıysam
Orada dağlar yandı.
Kendimi unuttum bir “sen” için,
Adını zikretmekle
Dilim de yandı,
Dua da yandı.
Her secde bir yangına secdeydi.
Avuçlarımda dökülen sabır
Sana ulaşmak içindi.
Ve ben o yolda yürürken
Gölgem de düştü,
Ardım sıra yürüyen
İnancım da yandı.
Bir gül kokladım,
Kokusunda senin ismin vardı.
Ellerimi çektim kainattan,
Dokunduğum her şey sendi.
Dünyayı bırakınca
Gönlüm de yandı.
Ey vuslatı geciken seher,
Korkma bu yangından!
Ben yandıkça yaklaştım sana.
Ne aşkımdan dönmek isterim
Ne külden doğmaktan...
Çünkü ben sana
Yanarak geldim.
Nidanur Demirci
(
Yanarak Geldim başlıklı yazı
Mavidüş tarafından
10.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
