Aşk bir put gibi dikilir insanın kalbine,
Kırmak istersin, kıyamazsın.
Secdeye vardığında bile
Aklının kıblesi olur sevdiğin.
Ben ki bin duanın sessiz şahidiyim,
Her “âmin”de senin adını gizledim.
Ne zamandır bilmiyorum,
Dizlerimde değil artık dualarım,
Kalemimin ucunda titreyen bir yakarış oldun sen.
Ey aşk, ey kudreti mecnun eden sır,
Beni mi seçtin yanmaya,
Yoksa ben mi seni ateş sandım da sarıldım?
Rüzgâr bile susuyor senin geçtiğin yerlerde,
Ve ben, her suskunlukta biraz daha inanıyorum:
Belki de aşk, Hakk’ın insana en ağır imtihanı.
Ve şimdi bilirim,
Ne kalem yeter bu yangını yazmaya,
Ne dil döker hakikatini bu sevdanın.
Bir yanım yanık bir dua,
Bir yanım sessiz bir teslimiyet artık.
Nidanur Demirci
(
Ateşe Sarılan başlıklı yazı
Mavidüş tarafından
11.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
