Asla Dinmez Yaşama Sevincim...





Hüzün kokan kentte saklı ruhum bazense Araf’ta takılı kaldığım kadar umudun yerleşkesidir yüreğim ve vasıflı hüznümün kaynakçası en çok da şiirlere asılı kaldığım kâh aşkın kâh umudun coğrafyası…

 

 

 

 

 

Yitik kelamımla geldim ve serildim ayaklarınıza

Hüznümü teğet geçen bir sihir idiniz önce

Sonrama malum olan yetileriniz

Bense yetim kaldığım kadar yetemediğim cihandan

Firar etmenin yollarını arıyordum

Tüten dumanında şehir vapurunun başımı yasladığım

Efkârın minyatür simgesi idi kalemsiz geçmeyen günüme

Eşlik eden…

 

Bazense kaile alınmayan varlığıma d/okunan mehtabın

Bitimsiz coşkusu

Ve sandığımdan sökün etti tek tek hurafeler

Azat edilesi bir mevsimden sıyrılıp döndüm kendime

Kendimden kendime yollar ve köprüler

İnşa ettiğim yaşama sevincim

Yansız sevgimin uzamında ettiğim nice yemin

Bazen bozduğum, af dilediğim

Bazense bozguna uğradığım ne çok yenilgi

 

Hazzı değildi ömrün yaşadığım

Haiz olduğumdan fazlası ile yolu yarıladığım

Handikap ve esaret iken bileşkem

Hüzün coğrafyamda seken bir ayağı kırık kuştan

Hallice yazılası bir dilekçe misali adeta

Kapışan yerin göğün yaslı ufkunda

Soluklandığım şiir

Emaresi imgelerin

Emsalsiz bir özgürlük

Bazense içim dolu iken hasret

Çektiğim dünün minvalinde

 

Çöken omuzlarım

Çömen dizlerim

Çimen misali serildiğim şu sayfa yok mu

Bazense otağı kurduğum gök kubbe

Zuhur eden saltanatı hüzünlü yürek coğrafyamda asılı

Elbet Huda’nın eseri idim ve O’nun koruması altında

Bir ihale değildi esen rüzgârın temennisinde saklı

İhanet eden nice beşer Rabbine sadık

Bir minvalde gözlerimden akan değil

Akmayana tabi idi yürek

Atardamarımın izinde firar eden kan da değil

Kandığım yar hiç değil

Kardığım bir düzlemde kaybolmakla ilintili

Sabırla beklerken

Çetelesini tuttuğum ömrün vadesi dolmadan

Miadı dolmuş olsa ne ki içimdeki yalnızlığın

 

Eklem yerlerinde şiirin

Endamlı özlemin bakiyesinden

Arda kalan bir toz bulutu

Tuzla buz olmuş kalbimin sarnıcı

Vazgeçemediğim yolun yolcusu

Sadık mealim Hancıya

Sandukam hazır sözlük misali kaçan her kelime boğazıma

Elbet yutkunmanın da tadı iken

Şiirin mealinde süregelen huzur ve coşku

Vınlayan bir mermi

Tetikleyen kalemi

Hüznün verdiği direktifi

Satırlara serilmenin de güzelliği

Öncemden ayrı

Sonrasız özlemlerden gayrı

 

Uluyan göğün

Ulu orta sevenlerin düştüğü yangını

Büyüten bir yargı adeta

Yanılsam da defalarca

Arz ettiğim sevgiden hızlıca sökün eden

Jet hızında bir zamanı alt edemediğim

Bakaya kalan ömre

Bekası unutulmuş şehre

Armağan ettiğim bir şiir daha

 

Yüreğimden sürgün edilmenin de muamması

Varsın olmasın tek muadilim

Yalnızlığım kadar yektir

Tektir de kalbim titrine bandığım sevgi kadar

Geri dönümü elbet Rabbime koştuğum dualarım

Ansızın hasıl olan ve büyüyen bir huzur…


( Asla Dinmez Yaşama Sevincim... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 11.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu