insanlar elisaya saygı duyardı
çünkü o dürüst biriydi
ben ondan çekinmezdim
çünkü onu seviyordum
benim sevgim
saygıdan da, korkudan da büyüktü
benim sevgim daha derindi
daha güçlüydü
elisayı andığımda
hep bir gülümseyiş gelir aklıma
cesur ve umut dolu
biraz muzip ama
kendinden emin bir gülümseyişti
elisayı çarşıda gördüğümde
yine aynı gülümseyiş vardı yüzünde.
yanında annesi vardı
yanında kardeşi güzel leyla vardı
ve elisayı
elisa yapan
o gülümseyiş vardı yüzünde
durgun göller gibi sakindi
ben çağlayanlar kadar coşkulu
işte o anda
işte o anda gördüm elisanın gülümseyişini
o gülümseyiş beni aldı
beni incir ağacından indirdi
beni aldı
bana sarıldı incecik kollarıyla
beni öptü yanağımdan
benim elimden tuttu
ben, elisayı görünce,
duru bir derede yüzen
kırmızı balıklar gibi gördüm yazgımı
ben, elisayı görünce
anladım onsuz bir hayatın olamayacağını
oysa elisa bunu bilmiyordu
oysa ben elisaya aşıktım
oysa ben elisayı seviyordum
oysa elisa dünyalar güzeliydi
o gülen yüzünde
gamze taşıyordu
sağ dudağının üstünde ben vardı
birde
lakin elisanın gülümseyişi
hiç korkma diyordu
gördüklerin geçici
bir sen hakikisin
bir de bana duyduğun sevgi
ve ben inandım onun gülümseyişine
ve ben sevdim gamzesini
ve ben sonsuza kadar
bekleyecektim elisayı
ey,göğün aydınlık güneşi
ey güneş parıltılarının müjdelediği kişi
ey biricik aşkım elisa
sana sevgi, sana saygı, sana minnetle
uzanıyor ellerim
sana aşkların en içtenini
en sahicisini sunuyorum
lütfen kabul et
bana güldüğün için
benimle bu sevda yolculuğuna çıktığın için
o gece karası saçlarını
kollarıma bıraktığın için
bu kavuşmanın sonucu
huzurlu ruhum
yazgısı benimle tamamlanan kadınım
seni ne kadar çok sevdiğimi
biliyorsun
zaten hayat bir yolculuk değil midir
kaderin ördüğü bir patikada
yürümekten başka nedir
hayat
sen
yolunda yürürken
ben de sana şiirler okuyacağım
ben sana öyküler anlatacağım
sen sıkılmayasın diye
mısralarımı sana yol arkadaşı yapacağım
elisa
ey
yılların ötesinden gelen sevgili
işte bir kez daha söylüyorum
tatlı bir meyvenin balı gibi
dudaklarıma yapışan o kelimeyi
elisayı
ben elisayı istiyorum
başak güneşi
arı çiçeği
yeni doğmuş bebek anneyi
tarla tohumu
mecnun leylayı nasıl istediyse
ferhat şirine nasıl kavuştuysa
ben de elisayı
öyle istiyorum
lakin elisa hala gülümsüyor
ben her yerde onu görüyorum
kulağım sesini arıyor
bir çekingenlik geliyordu üstüme
kaçıp
bir kuytuya sığınıyorum
redfer
(Devamı 2.sayfada...)
(
Doğu Yakası Hikayesi-1 başlıklı yazı
redfer tarafından
19.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
