Anılarımızı kaybederken
Anılarda kaybolmaktan da yoruldum
Seni buldukça
Bulduğumu fark etmekle geçti yolum
Biliyorum desem
Bilmecelerle doluyum
Farkındayım, sen de dolusun…
Boş bardak taşar derler
Taş çatlar
Su akar
Rüzgar savurur
İnsan aşkla kavrulur
Sen bir uçta
Ben bir suçta
Biz yok oluşta
Biz yokuşta uçuyoruz
Zaman ne kadar doğruda ilerlese de
Ayak uyduramıyoruz
Birbirimize gelen adımlarımız
Arkasına bile bakmıyor bu sıralar
Birbirimizden kopamayan dallarımız
Kırılıyor ağırdan, ağrıdan
Sırayla sıradan!
Oysa mutlu olmayı ne çok isterdik
Yalansız ve şeffaf olabilseydik
Oysa diyorum mutlu kalmayı ne çok umardık
Umarsız tavırları olgunlaştırabilseydik
Açık oynadığım kartlar
Arka sokakların konteynerında
Yanına yaklaştıkça kalbi boğar
Yapayalnız kaldık ne de olsa
Tuğsel
