Vazgeçme
Vazgeçme

Asla vazgeçme,
Doğru bildiğin yolda yürümekten.
Ne başı bellidir bu yolun,
Ne de sonu görünür bazen…

Belki bir çıkmaz sanırsın,
Oysa “son” dediğin yer,
Yolun başıdır aslında.
Bir kapı kapanır,
Ama içinden doğar bir başka umut.

Yorulursun…
Kimi zaman yalnız kalırsın,
Kimi zaman inancın sarsılır.
Ama eğer geri dönersen,
Bir ömür boyu “keşke”lerle yaşarsın.

Son nefesinde duyduğun pişmanlık,
Belki de vazgeçtiğin o adımdır.
O yüzden git…
Git yüreğinin bildiği yolda.
Varsın dikenli olsun,
Varsın kimse yanında olmasın.
Sen yürümeye devam et,
Çünkü o yol…
Seni sen yapan tek yoldur
( Vazgeçme başlıklı yazı elif-geckil-kaya tarafından 3.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu