– Kader Arkadaşım –
Karanlığın kalbinde, bir yol ayrımında rastladım sana.
Ne sen beni tanıyordun, ne ben seni…
Ama ruhlarımız çoktan selam vermişti birbirine,
Göz göze gelmeden önce bile.
Aynı yaradan akıyorduk biz;
Farklı bedenlerde, ama aynı acının çığlığında…
Dizlerimizde kan, içimizde fırtına,
Defalarca düştük, defalarca kalktık.
Ve her seferinde, birimizin sesi
Diğerinin sessizliğine köprü oldu.
Kaderin kalemi çoktan yazmıştı bizi…
Silinmeyen satırlarda,
Zamanın hoyrat rüzgarlarına rağmen
Yan yana yazılmış iki cümleydik.
Kuyunun en karanlık, en soğuk dibinde
Birbirimize ışık olduk.
Ben yanarken, sen üfledin içimi,
Sen ağlarken, ben dua oldum dudaklarında.
Kan bağımız yoktu belki,
Ama kandan daha kırılmaz bir bağla tutunduk birbirimize.
Sen, yalnızlığımın orta yerinde
Bir dosttan öteydin.
Sen…
Kaderin bana yazdığı en kıymetli hediyeydin.
Ve ben seni,
İçimin en derin yerine yazdım,
Sonsuza kadar silinmemek üzere.
(
Arkadaş başlıklı yazı
elif-geckil-kaya tarafından
6.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
