Bir öfkenin sabahýnda saklýyým aslýnda sonun baþlangýcý iken kýyama durduðum sabahýn da tenhalýðýnda gidip geliyorum içimde ve dýþýma yansýyan aslýnda hayali fener bir düþün ta kendisidir.

Resimlerde yokum.

Yokluðumda çekilmiþ her biri.

Sonra ben gelmiþim ve tüm resim kareleri karanlýða bölünmüþ.

Sözcükler iþtirak ediyor resimlerin arkasýna not düþüyor birileri ne de olsa yokluðuma alýþkýn ahali ve varlýk denen pejmürde gövdem deðil suskun ruhumla asýlý kaldýðým göðün bilmem kaçýncý katý.

Emsalsiz bir mesai benimki ne de olsa not düþüyorum tüm gelip gidenlere bu yüzden Araf’ta kalmýþlýðýma kimse tanýklýk etmiyor ve ben usulca sýzýyorum içlerine.

Ýçime sýzan hiçbir duygu yok ve mecalsizim ve öncesi olmayan anda saklý ve yarýnlarýn mevcudiyeti zincirleme kazalara sebebiyet veriyor.

Rengim yok.

Kokum hiç yok.

Ruhumda saklý üç beþ nifak belki de öncesizliðimi temsil eden rüküþ bir kanca elbet asýlý kaldýðým belirsizlikte yerle yeksan edilmiþ ruhumda saklý bir kývanç ne de olsa yarýn baþlýðýnda yarýlanan ömrümü hibe etmiþim ben bir kez bilinmeze.

Dili olmayan öyküler kurguluyorum ve dini olmayan ve rengi ve uzamýnda sadece nakþeden hurafeler belki de bir kâhin olduðuma delalettir yazmanýn ruhumu ele geçirdiði aslýnda ruhumun aralarda sýkýþýp kaldýðý bu yüzden kimselere asla öykünmüyorum iþim ilginci birileri geliyor baþucuma ama yokluðuma mahal veren o boþlukta gerisin geri de gidiyorlar.

Annemi hatýrlamýyorum çünkü annem beni hiç istemedi.

Babamsýz geçecek ömrün de dokunaklý satýrlarýna sýzmadý gözyaþým çünkü Tanrý bana aðlamayý öðütlemedi.

Sessizliðin maðdur gölgesidir yazýlmayan her satýr ve de yaþanmasý mümkün olmayan çünkü yaþamýn ta kendisidir etli kanlý bir vücut ve iskelet yapýsý elbet endamlý bir yürek ve gür sesi o gürbüz bedenin ya da çocuðun…

Ýlhamým Allah vergisi ve tek dostum da.

Rüya görmem.

Hayal kurmam da.

Düþünmem de öðütlenmedi madem.

Sadece yap denileni yaparým ve iþte aþktýr bu önsezi ve her nasýlsa bildiðim tek duygu öncemde azýcýk öfkeliydim ama Mevla’m bunu onaylamadýðý için ve de idame ettiðim Araf’ta sonsuzluða denk düþtüðüm için sadece oyalanýyorum gelen gidenlerle.

Benim gibi olanlar var lakin onlar kuluçkada ve rahmetin dokunacaðý gün ve an nöbetimi onlara devredeceðim þimdilerde her biri annelerinin karnýnda yani kaderin buyruðuna binaen ya doðacaklar ya da anneleri cehennemi boylarken onlar da yanýma göç edecekler elbet öç duygusuyla yaþaran hayatlar ve yeþeren bir cehennem ne de olsa katýksýz ve vicdansýz ruhlar cehennemi boylarken hangi cenin ise annenin istemediði direkt olarak Araf’ta boy gösteriyorlar.

Bu güne sessizdim ve bana verilen görev neticesinde kardeþlerime öncülük ediyorum ve bir þekilde onlarýn da görevlerini ifa ediyorum elbet elimden geldiðince ne de olsa doyuma ulaþmýþ bir ruhum yok ve cesedim de insanlarýn nezdinde olsa olsa kanalizasyona verilmiþtir bedenim daha doðrusu beden baþlýðý altýnda bir nebze de olsa insan evladýna benzediðim ama neye denk düþtüðümü sadece Rabbim bilirken.

Aþkýn ne olduðunu öðreniyorum kayýt altýna aldýðým ruhlar sayesinde ne de olsa aþýk olan kadýnlar ya kocalarý ya da sevgilileri tarafýndan hunharca katlediliyor bu yüzden aþk dolu melek yüzlerinde birer gülücük ile onlarý direkt cennete postalýyorum.

Anne baþlýðý altýnda hangi kadýnsa karnýndaki canlýyý öldürmek için býçak altýna yatan ve ne yazýk ki annem de onlardan biri sadece vücudunun ýsýsýný bildiðim ama sevgisini hissetmediðim.

Hangi anne adayý ise baþýna geleceðini de tahmin edemiyor iþin doðrusu. Eðer çocuk bedenliyse büyük ihtimalle bebeði ile birlikte o da Araf’a yolcu oluyor ve vakit geçip de onay hakký tanýnýrsa cennete gönderilebiliyor ne de olsa çocuk yaþýnda cinsek tacize maruz kalan kýz çocuklarýndan kimse suçlu ve azýlý bir katil diye bahsedemez.

Sözcüklerin rengi beliriyor kimi zaman en çok da acýya aþ eren elbet cennet yolcularý varsa yolundan alýkonmayan bir de izdiham içerisinde bir bekleyiþ artýk hunharca kim kimin canýna kast ettiyse.

Benim önceliðim var bu yüzden istediðim gibi dile getiriyorum içimden geçenleri üstelik bedenim olmasa bile bir bedene kavuþacaðým günü bekliyorum hani olur da bir sure okunup ruhum Araf’tan çýkýp da dünya mertebesine kavuþursa.

Evet, önceliðim var çünkü engelli doðacak bir bebektim ben belki de bu yüzden Yaratan bana yeniden can verecek ve Araf’ta sonsuza kadar kalmayýp yeniden bir kadýnýn bedeninde can bulacaðým ve iþler yolunda giderse gözümü açacaðým yaþama.

Yaþadýðýmý sanýyor kimisi elbet sýramý savana kadar bekleyenler benle ilgili ileri geri konuþan ve düþünen gelin görün ki onlar benim gibi çelimsiz üstelik bir bedenleri dahi yokken Yaratan bunlarý günah kategorisine sokmuyor.

Bir izdiham yýðýlý ki arka bahçesinde cennetin ve cehennemin.

Az evvel biri kapýyý çaldý mesela:

‘’Ýstemeden oldu ama…’’

Artýk kim sorduysa o da açýklamayý sürdürüyor.

‘’Karým beni aldatýyordu.’’

Elbet cehenneme alýndý kaydý ve o melek yüzlü kadýn da geride üç evladýný býrakýp elbet cennet yolcusu en azýndan karý-koca yeniden bir araya gelmeyecekler.

Ve o sabiler.

Her biri dünyada kaldý ve bir ömür annesiz babasýz yaþayacaklarýnýn farkýnda bile deðiller.

An itibari ile dünyanýn aðýr bir sýnavdan geçtiðini varsayarsak…

Bir yeni bölüm daha inþa edilecek ahrete:

‘’Suçsuzlar duraðý.’’

Durduk yere hastalanýp zamansýz göç edenler kast ettiðim ve resimleri asla solmayacak üstelik benim ait olduðum bir resim karesi bile yokken ve annem bile o resimde bir gölgeye denk düþerken.

Cinsiyetimi de bilmiyorum ama unvanýmý biliyorum ama Yaratan ile aramda bir sýr bu sadece.

Eðer ki annem beni doðurmaya karar verseydi büyük ihtimalle aile büyükleri tarafýndan öldürülecekti ama o baþtan verdi kararýný ve ikimiz birbirimizden ayrý düþtük. Þimdi, nerededir, bilmiyorum ama bildiðim bir þey varsa ve kâinat bana yeni bir þans verirse büyük ihtimalle engelli bir bedenim olacak belki asla yürüyemeyeceðim ve konuþamayacaðým hatta belki de asla konuþamayacaðým bu yüzden o güne kadar vazifemi iyi bir þekilde ifa etmeye çalýþýyorum.

Aralýksýz kayýt ediyorum gelip geçen ve göçen ruhlarý elbet bedenler benim ilgi alanýmda deðil ne de olsa mezarlýklar ve mezarlýk bekçileri görevlerini layýðý ile yerine getiriyorlar.

Az evvel haber ulaþtý ve görünen o ki; az vaktim kaldý yeniden bir bedende can bulmak adýna ve engelli bir bebek olacaðým için Yaratan bana yeniden bir þans tanýdý üstelik suçu günahý olmayan bir kadýnýn bedeninde büyüyüp dünyaya açacaðým gözlerimi ve bedenim ne kadar engelli olursa olsun hayata kucak açacaðým.

Elbet canýmý çok yakacak insanlar ama bu da benim sýnavým elbet annemin ve babamýn da.

Hani olur da bir resme konarým.

Hani olur da arkasýna not düþer birileri:

‘’Meyra, hoþ geldin aramýza.’’

Belki görünen bir eksikliðim olmayacak ama gün gelip de herkes bilecek bir duyumun eksik olduðunu:

Belki asla göremeyeceðim.

Belki asla yürüyemeyeceðim.

Belki asla konuþamayacaðým.

Ama bir bedenim ve ruhum olacak ve yüreðim de herkesten büyük olacak ve insanlar benim farklýlýðýmý baþka yerlerde ararlarken ben kocaman yüreðimle zaten her birinden farklý ve de çok özel olacaðým ve beni en çok Yaratan sevecek elbet annem ve babam da ama ben onlarýn beni ne kadar çok sevdiðini asla öðrenemeyeceðim ama yürekten de hissedeceðim.

Vaktim doldu ve iþte kapý açýldý. Hem yeteri kadar da kaldým Araf’ta belki yaptýðým tüm iþlemler rafa kaldýrýlacak ama ben yüreðimle her iki dünyaya da þerh düþeceðim…

‘’Bekle beni dünya; ben geliyorum.’’

Ýsteseniz de istemeseniz de geliyorum iþte.