Issýz bir kumanýn vebalidir öykündüðüm ve rahmet dilediðim bir manzumedir kefaret yüklediðim.

Acýlardan sýyrýlamadýðým kadar da bastýrýyorum isyanýmý ve münafýk gölgeler eþlik ediyor geceye.

Matemin dolunayý ve tutuklu imgeler þimdi þah damarýma eriþeceðim ve tek kalemde koyacaðým noktayý.

Eziyet görmekle meziyet bildim sessizliðin yokuþunu ve efkârýn bam teline bastý kuþlar sonra da elem yüklediler hoyrat yüreðime.

Kývýlcýmlar tetikliyor geceyi ve ben rahmetin peþinde bir domdom kurþunuyum. Suskunluðumdur ýssýzlýðýma namzet ve uçuþan perdelerdir yüreðimin rüzgârýnýn eþlik ettiði þahbaz gece.

Ýklimsiz müridiyim aþkýn ve seferi tanrýsý yalnýzlýðýn ne de olsa Rabbime düþkünlüðüm ve özlemimdir az sonrayý þimdiden tahliye edip bir kukumav kuþuna dönüþtüðüm.

Sabýrsýz bir sükûn da deðil hani edindiðim izlenim belki de duvarý olmayan bir binada asýlý kalmýþlýðýmdýr ne de olsa yüreðimde çatlaklar var ve nice duygu fayý þimdi zemherilere ýsmarladýðým þarkýlar gelip de çalacak kapý zilimi oysaki bir kapým bile yok:

Ne sýðýndýðým bir kapým ne de çarpýp terk edeceðim bir hane.

Yüreðin selasýný duydum az evvel ve metruk gezegende bir yol tutturdum ki yola gelsinler diye yoldan çýkmadýðým mý kaldý?

Bir düþ gezegeninde çarpýk bir þiirim belki çapraz ördüðüm hüzün hýrkasýnýn sarýp sarmaladýðý ruhumla yeknesak tutturduðum o düzenekte ne yarýnýma kefilim ne de mazime baðlý.

Aþkýn hidayet zincirinde eþlik ettiði gözyaþlarým ve göðün de kodaman bulutlarýna serilmiþliðim.

Bir mýntýka ise dâhil olduðum.

Bir bilinmez iken teveccüh yüklendiðim.

Mevsimin kiliyim.

Aþkýn neferi.

Yüreðin kiri olsa olsa vazgeçemediðim ne varsa ve ben bir düþ tarlasýna ekildim sonra da zemherilerde üþüdüm ve üredim.

Bir bakýþýn temsilcisiyim ve meftun varlýðýma binaen temkinle yaþamayý þiar edindiðim.

Öznemle ben bir yakamozum.

Özlemimle kavuþtum kavuþacaðým Rabbime.

Elit yüreklerden firar eden bir Çalýkuþuyum ve yetimliðimi garez bilenlere asla minnet etmedim.

Dokunmasalar da aðlak yüzüm ve resmigeçit yapan duygularým.

Sonramý güncellemek adýna mazime parmak basýyorum ve sessizliði tahayyül ediyorum ne de olsa ses duvarýna çarpýp yere düþüyor çýðlýklarým.

Ölümü mimleyen bir þehirliden çok uzak þiirin ta kendisiyim.

Efkârýmla sakatat bildim imgeleri ve aþkla evrildim sonra da diktim söküklerini gök kubbenin.

Teneþir paklayacaksa acýlarýmý sevdalanmamalýyým yeniden ve metruk bir gölge iken itibar ettiðim yalanlarý ahir dünyanýn ben cennete düþmeliyim ne zamanki firar edeyim bu gezegenden.

Atýl yüreðimde imler teyakkuzda ve satýrlara kapaklandým bir þiirden ziyade bir þerh bildim duygularý ve serptiðim kadar serpilmedi de umudum derken aþkla karþýlaþtým ve Rabbime koþtum tüm hezimet yüklenenleri ihbar edip kulluðuma biat bir söz düellosuna girdim kalemin uydusu olmuþken yüreðim kimi zaman da kezzap attýlar yüzüne þiirin ve gölgeliðimdi imgeler.

Bir teyakkuzdan arda kalan.

Þah damarýmda atýyor yüreðim ve kepaze gezegen asla geçit vermiyor.

Ýhlaslý yüreðimde hüngür hüngür dualarým ve ýssýzlýðýma geçit vermedi münafýklarýn ettiði yeminler.

Bir semazene öykündüm ve minvalinde ömrün bir þarkýdan medet buldum içimin nidalarýnda notalar uçuþtu ve aþkýn hâkimiyeti ile kozamdan firar ettim.

Þiirin ve de þehrin göbeðinde ulu orta bir düþüm iþte düþmediði kadar yakamdan acýlarýn, ben sýrlandýðým ne varsa evrenin en aðýr yürek iþçisiyim.

Kehribar gölgeler.

Sofistike düþler.

Kayrasý gerçeklerin ve hayallerim tam takýr.

Ýhya edilmesi gereken yüreðin uzun maraton koþucusuyum ve muhbiriyim kaderin.

Derdest edilmiþliðin de rüzgârýnda kodaman bir bulut ýsmarladým ölüm meleðinden ve ayyuka çýktý iç dünyam sonramý lav etsin diye Tanrý… dua ettim; yemin ettim belki de ah ettiðim kindarlara nispet olsun diye daha çok sevdim ta ki kendimle yüzleþip de þah damarýma yakýn durduðuma binaen…

Eklem yerleri acýyor hayallerimin ve rüyalar istifli gölgelerin oynaþtýðý ruhumda.

Aþk hýrpalarken.

Ölüm seslenirken.

Sevdalandýðým evren ve rahmet tarafýndan dýþlanýrken…

Mazur gör beni Rabbim ve iþte çatal sesli iblis geldi dayandý kapýma ama öncesinde çöreklendi rahmime ve bir iblisin þahitliðinde melek yüreðimi de kararttýlar ve izdihama sebep oldular afakanlar basan ruhumda ben sadece tahliye olmak istedim dünyadan.

Bir düþ cenneti.

Hayýr, hayýr, karabasanlar týrmalýyor kapýmý ve iþte tok gözlü yüreðim artýk dayanamýyor ve kusmak istiyor o rutini.

Gözlerimle uðurladým ben mevsimi.

Aþkla yoðurdum her yeni günü.

Dünde kasnak ve rahmete tutsak…

Bir matemi dillendirmekse…

Bir meltemi sahiplenmek belki de…

Mukozasýnda sabrýn çatlayan sabýr taþý olmaya meyletmedim de.

Sýfatlardý kabrim ve sayýlardý tarafýnca uðurlandýðým.

Defteri kebirde bir kayýttým belki de ve kýtalar arasý yolculuðumda evrene tutsak.

Yalanda evrildim.

Bir yoklukta hicvettim varlýðýmý.

Yakamozlar beni çaðýrýyor ve hüzün iç sesimi aðýrlýyor.

Altýna çoktan imzamý bile attým yazmayý þimdi bitirdiðim intihar mektubumun öncemle cebelleþip yarýndan da asla medet ummadýðým.

Kefil olduðum yüreðim.

Kefenimi mademki gelinlik niyetine örtecekler içimdeki rahmeti ve rahvan gölgelere de çaðrý gönderecek evren… þimdi meylettiðim dolunayda bir yýldýzýn ruhuna da Fatiha okusun melekler.

Mezarýma atsýnlar nefret dolu ateþ toplarýný ve mevsimi de eski seneyi de uðurlasýnlar arkamdan.

Sözcükler týrmalýyor zihnimi ve biliyorum ki her þey için çok geç.

Tahayyül edemediðim ne ise kavuþuyorum iþte sonunda.

Nabzým atmýyor artýk ve içimdeki cenin ruha kavuþmadan ruhumla oynaþan efkârý da azat etsin Rabbim ki katýksýz günahýmla yol ayrýmýna gelip de firar edeyim artýk bedenimden.

Nefesim kesildi.

Yüreðim teneffüste.

Ve ben okul bahçesinde top oynuyorum ýssýzlýðýmla ve tüm gölgeler de firari ruhumun en yakýn arkadaþý.

Iþýktan alamýyorum gözümü demek ki Rabbim duydu sesimi ve beni cennetine almaya karar verdi oysaki ben canýma kýydým üstelik canýmdan olan canýma da.

Hesabýmý kestim ve vadesinden evvel çýktým gittim ben düzenekten ne olsa banka kasasýnda yatan bir ziynet eþyasý belleyip de zikrimi ýþýklarla yolculuða kanat açtým ve iþte kanýyorum.

Kanýyorum.

Þah damarým hatta daha da yakýn çok çok yakýn.

O’na kavuþmanýn muadili madem bu parlaklýk neden daha önce yapmadým ki üstelik iki bacak arasýnda belledikleri namusumu da kaybetmeden evvel?

Anneme nasýl da yakarmýþtým oysa ve kurtar beni demiþtim.

Kurtulmayý istedim ve meylettim kaç kez katýksýz nefret ettiðim ev denen hapishanede tutuklu geçen yýllarým hele ki genç irisi iken nasýl da aklýný baþýndan aldým cici babamýn ve asla da minnet etmediðim düzeneðe nihayetinde resti çektim de.

Anne, anne, neden duymadýn sesimi neden?

Caným yanýyor dedikçe görmezden geldin hem de kaç kere.

‘’Caným çok yanýyor çok hem de. Ölmek bu kadar mý zor da çýkmýyorum hala bedenimden? Býrakýn beni ve düþün yakamdan. Sadece nefes almak istiyorum ve þah damarýmý alamýyorum artýk ama içimden kopan bir þeyler var. Anne, neden?’’

Artýk çok hafifim ve içim de boþaldý mý nedir nihayetinde? Ve iþte karnýmdaki çýkýntýyý da hissetmiyorum. Ben senin annen olmak istemiyorum henüz çocuðum ben sadece bir çocuk. Anne…

‘’2026’nýn ilk bebeði geldi bile lakin annesiz büyüyecek belki de annesinin adýný alacak tabii ki bir yakýný çýkýp da bebeði sahiplenirse. Hoþ geldin bebek, uðurlar olsun isimsiz anne!’’