
Düş topla benim için, anne…
Sarkıtlar eğri
Dikitlerde saklı ruhun neferi
Azımsanan ruhuma okuduğum en hikmetli
dua
Duayeni olduğum da doğrudur hani
sevginin
Bir de sevgiye iltimas geçen
Cennet nasıl ki ayaklarının altında
Bense bir düş perisi
Öncem unutkan
Anımsa doğurgan
Külfeti iken zılgıt yiyen
En çok da varlığın, anne ruhumu
okşayan
Zemherilerden firar ettim bu sene
Zarar ziyan neyse asla da değil
umurumda
Şık bir izdivaç bekliyorum hem ben
evrenden
Duvağımda nazar boncuğum
Varsın da ruhum alabildiğine yorgun
Yorgan misali üstüne örttüğüm şu
gözlerim var ya, anne
Ne şaibe ne çaput bağlayanlara
özendiğim
Varsa yoksa sevgi ve umut
Bağrıma b/astığım varlığınla sakit
Olsun gönlüm
Her dua bir kurtuluş
Her hüzünse yolu Rabbime çıkan
Ne çıngar çıkaranlar
Ne de nefsine âşık olanlar
Nadasa bıraksam de yüreğimi
Her zerremle aiti olduğum
Ve işte üstümden tüten duman duman
İnancımın ve umudumun zaferi
Sesinle ihya olduğuma binaen
Cenneti sende yaşadığım
Düş topla benim için, anne
En sevdiğimse huzur bulduğum
dizlerinde
Bir de dizi dizi serildiğim
Dizelerde esen rüzgârla alabildiğine
Serinlediğim
Hazan kapıda kış peşi sıra
Gel gör ki ben hep ilkbaharım
İlk yaprak düştüğünde ise ruhumdaki
çınardan
Dokunmaya dahi kıyamadığım
Bir zarafet
Biliyorum ki inançtır en muhteşem
ziyafet
Ve de dolduğum doldurduğum afiyet
Alametifarikası duyguların
Zihnimse ne yorgun ne sıradan
Duygularla pekişen bir saltanat
Düş topla, anne
Yetmedi düş peşime…
Durağan gölgelerden ise alabildiğine
Uzağında kaldığım şu karanlığın
Nispet yapan öfkesinden değildir
elbet nemalandığım
Sevgi ve huzur
Kışlamda saklı bir derviş misali
Ve işte asker adımlarında hayatın
Uyumamam ne gerek
Uyruğum aşk uydum da
Uymadığım kadar zalime ve nefsine
tapana
Aşktır aşk, benim yoldaşım
Aşktır aşk pekişen bir hasretle
Ve işte kendimi hem de yarınları
delicesine
Kucakladığım
Sancım yok sanrım yok sandığım ise
dolu
Kuytum yok kurcaladığım yok
Asla da bir kurgu değildir benim
hayatım
Aşka biat
Yalnızlığa inat
Ve ben sevdiğim ve inandığım kadar kalabalığım…