Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir s/avdı adeta hatıra ötesi
alabildiğine de hatırşinas munis sevdaların gölgesi.
Ne sığıntı ne de sonu olmayan sağanak
Her kare her izlek
Devrik cümlelere bir muhatabı gerek
Ön sözü kelamsız
Yarınlara sürgün selamsız geceleri
Müridi adeta ölümle örtüşen haznesi
Saymanı belki de gevrek isyanların
Var mıydı sahiden ederi?
Ötesiz ve muzip
Arsız belki de silik
Sağaltan iken hüznü
Kerem misali yüzü örtülü
Şafak
Şakaklara yağan kar öncesi
Çocuk kalabilmenin güncesi
Düş biledim kimse diş bileyen:
Sanrılı kesitlerde hazan belledim
Göğün tefrikası, yerkürenin sedası
Özenle öznemi biledim.
San’ dı ya da zan
Renklere buladığım adım
Hazdı ya da hazan
Metruk hecelerin kaftanı
Ve sözcükler, azizim…
Sen bildim her simayı
Mademki gözüm kapalı sevmiştim cihanı
Saz çaldı müridi aşkın
Söz ettiler kapı arkası
Ve işte ruhum pejmürde bedenim saçak
Semadan çaldım çalalı ben bu aşkı…
Ah, azizim nankördü insan
Sus, azizim mademki sükut ikrardan
Ve de sev alabildiğine
Aç kollarını sarabildiğine
Ya da göm endamlı rakkaseyi
Arz etti edeli yüce Mevla sana bu
basireti
Suskular giydim giyeli her sus payı
söylemde
Fısıltılar duydum duyalı her
gürültüde
Sapla samanı ayıramayan da artık her
kimse…
Notalar doğurgan misal…
Yoksa ben ve yaşadıklarım mıydı bir
masal?
Yâdında mazinin aşkla hemhal
Huzurunda Rabbimin t/aşkın ruhumla
ettiğim hasbıhal…
Sevgi fukarası zaman ve insan
Haddini de aşarken gün be gün
Soluk teninde gizin
Semiren öfkesinde iblisin
Metruk hecelerde koyultulmuş gözlerim
Bir minval bir mihrak bir nida
Kopası kıyamet öncesi
Örtündüm aşkla, lalden duvarlar…
Arındım elbet şevkle yer gök sis dolu
sema
Sevdim seveli yetim kalbimden
Düşen her zerre üşüten zemheri misali
Dualarım ebedi sözcüklerim asla değil
ecnebi
Renklerse miladımdan taşan her
kudreti
Ve işte içime çektim çekeli bu zifiri
geceyi
Oynak hecelerden nedir çektiğim,
diyebilmenin meali
Oysaki hali hazırda sükûtu
zikrettiğim
Yarın hem yakın hem uzak sevebildiğim
tümden geleni
Tüme varım aşkın da şevki
En çok da özlemin sureti
Söz billah yeminim duvağım
Aşkla rencide edilmiş tufandaki son
yolcuyum
Belki ölüm çok yakın ensemde
Belki kurtuluşum içtiğim zemzemde
Belki de uyuduğumdandır bunca
serzeniş
Önce Allah sonra vatanım,
diyebilmenin zaferi
Varsa yoksa alıp verdiğim her nefeste
öldürdüm öldüreli nefsimi
Kum saatim
Kör gözüm
Ve de yalancı ahvalim
Şimdimden yoksun yarınlara meylederim
Ya, mazim nerede kaldı, azizim?
Ve sen…
Sensizlikle imtihan olduğum hayat
mektebim…