Ölümü irdeleyebilirim hem de ansýzýn vuku bulacakmýþçasýna.

Sessizliðin dik yokuþunda saklý kelamýn ve verdiðim geri dönmeyen selamýn hüzünlü yakasýna konan bir kuþ gibi meylettiðim mutluluðunsa reva görülmediði ölçüde hüzün denen serkeþ iklimde saklýyým hali hazýrda çocuk kalbimle deþilen varlýðýma binaen hiçliðin sarmalýnda haiz olduðum en temel duygu yanan Ýlahi Ateþin ruhumdaki buzullarý erittiði kadar da üþüyorum annemin varlýðýna her uzak kaldýðýmda korkularýmýn tuzaðýna düþüyorum.

Mevsim adeta bahar.

Hüzün yeknesak.

Sözcükler kalburüstü ruhumda kâh bir sarkýt kâh bir dikit meali yok asla bu bilmecenin.

Hýrçýn doðam ve küskün sedam.

Rengim pembe titreyen bir bulut gibi konduðum zirvesi duygularýn.

Muþtalanmýþ ve tartaklanmýþ insan izlekleri.

Doðumunu müjdeliyor yeni gün yerlisi hüznün belki de aþk da umut da bir yer altý imgesi.

D/üþüyorum aralýksýz.

Kanýyorum dur durak bilmeden.

Kanattýðým en derin yaramýn saklý olduðu külliyen.

Bir þeyler var yolunda gitmeyen ve azmettiren serkeþ bir güç iblisin laneti bulaþmadan üstüme rükû ettiðim Rabbim ve davetkâr secdem…

Ezanlar yetmiyor aralýksýz kulaðýmda çýnlayan.

Ezilen bir yürek deðil çünkü mabedim saklý Allah katýnda ve korunaklý dünyam tevazu yüklü.

Sarmalýnda ihanetin baþ veren bir isyan.

Tutuklusuyum kalbimin bazen bir kabre dönüþen ve dökülen sývasý sözcüklerimin tasniflediðim kadar huzurlu tahayyül edemeyeceðim kadar bahtiyar…

Tensiye ettiklerim var.

Terbiye etmeye çalýþtýðým bir nefsim ve de: ta çocukluðumda keþfettiðim ve kendimi uzun yýllar açlýkla cezalandýrdýðým.

Çocuk kalbim.

Çocuksu rütbem.

Bir koza misali örüntüsü hayatýn çalakalem yaþamanýn rüzgârý içime iyi gelen bazen bir içimlik bir þiir bazen diklemesine sapladýðým pergel A4 kâðýdýn ç/aðrýsý ve tehditkâr imgeler.

Ben yalýným.

Asla yalan deðilim.

Addedilen neyse rengim beyaz ve masum kalmanýn derdinde sevdasýnda tütsüler yakýyorum tavaf ettiðim kabrimde.

Köhne bir lahit.

Kurþun aðýrlýðýnda hüzün.

Yandaþýmsa ölüm alabildiðine uzaða savurduðum.

Gönlümde meddücezir.

Zýlgýtlar eþlik eden namelerine kalemin.

Zirzop gölgeler ise asla umurumda deðil.

Zanlar sonsuz ve sýfatlar…

Ah, onlarcasý gýybetin esiri ve eseri.

Benimse haiz olduðum bir görevim var aralýksýz ifa ettiðim:

Kalemin ucunu bandýðým annemin yaþýnda ýslandýðým hüznün bekasý ve eriþkin hüviyetime iteleyen rüzgâr hala çocuk kalabilmenin goncasý ve yongasý.

Ýzbeler tehditkâr.

Karanlýk…

Kaybolmanýn bir sonrasý haiz olduðum iman gücü ile ansýzýn hâsýl olan ferahlýk.

Firari yorgunluðum.

Meylettiðim yarýnlarým ve kendime olan yolculuðum.

Kimyam bozulmadan gün yitmeden ve daha da geç olmadan yakalamalýyým kaçan ipin ucunu yeri geldi mi boynuma geçirmeliyim o ilmeði ölüm hem uzak hem yakýn…

Yâdým.

Yaslandýðým Çýnarým.

Yakut gözleri sevdanýn.

Kurunun yanýnda yaþýn da yandýðý.

Aldýðým yaþý seviyorum haizi olduðum yasý da mademki sabýrla dikiyorum cübbemi cüssemden ruhuma uzanan o yolda andýðým kadar Ýlahi Gücü araklansa da ruhumdaki kýrýk dökük vidalar ve iþte tasfiye ediyorum duygularý varsýn olsun mükerrer ve bir fasýl ki yaþamak diktesi evrenin diktasý sonsuzluðun dilemmasý ömrün bir batýnda doðan gün ve gece ve gönlüm nasýl da yorgun…

Cüret edenler var Ýlahi Iþýða kavuþmamýn ertesi yolumun ve önümün kesildiði.

Ceset misali nice beden, gýybetin aðýrlýðý çökmüþken üzerlerine ölü etinden ne tat aldýklarýný anlamýyorum ve anlatmýyorum asla da aldatmýyorum kimseyi belki de sadece kendimi kandýrýyorum varsýl bir çan eðrisi bekasý aþkýn veryansýn etmeden varsayýmlarda saklý belki de gerçekler ve sabýrla ve titizlikle bekliyorum.

Örtüþtüðüm bir gizem saklý evrenin doðasýnda aþkla yürüdüðüm.

Azýtan iblis ve tayfasý zulme meyleden ve korunaklý dünyalarýmýzda esen fýrtýna.

Bir kýyým ki süregelen.

Kalemin kýymýðý batsa bile ses etmiyorum ve iþte tüm aðýrlýðýmý çekip alýveriyor üstümden Huda mademki bahþetti bana bu devasa evreni ve coþkuyu idame ettiðim kadar þükrediyorum uçuþan ilhamýn esintisi ve sözcükler pare pare…

Yalnýzlýðýn kýyama durduðu binlerce hece.

Ceberut gölgeler ne ki peyderpey eksilirken acýlarým hüzünse girift bir soykýrým ve eþkâlim yine Allah katýnda saklý.

Yalnýzlýkla ve acýyla olan imtihaným imtina ettiðim caným annem itibar ettiðim sevgi ve iþte gün ýþýðý dolan hanemize.

Rest çektiklerim var isyanla yalanla iþimin olmadýðý.

Rastýk çektiklerim var hani olur da bir sözcük bir nura dönüþür hani olur da bir þiire yerleþir…

Kýymet verdiðim kadar hayata deðer görmediðim ne ki ve iþte Ýlahi Aþkýn çaðrýsýnda demlenen yüreðim ve kalemim.

Müptelasý olduðum duygular kalemimse ince uçlu ve kýrýlgan ama bana dair bana ait Rabbin bahþettiði…

Nice izlek nice mizansen nice insan.

Akla zarar yaþadýklarým ve dile gelmeyen ve iþte sýðýnaðým o ulu Kale aþkýn duraðý iken kalemimle olan imtihaným ve gücümü yine umuttan ve inançtan aldýðým.

Aþikâr her þey aslýnda bir gize tekabül etsem de.

Rotamdan sapmadan.

Rölantiye alsam ne ki mutluluðu huzur bulduðum dualarýn ertesinde hiçbir þeyi tanýmadýðým…

Öznemse bonkör ve özlemim de…

Dik yakalý dik baþlý acýlardan ve dik yokuþlardan geçtiðim ve içtiðim su adeta zemzem Rabbin sunumu hür iradem ve nefsimle olan davam açýk ara farkla hüznüme eþlik eden hoþ bir seda bense adeta semada saklýyým ve iþte en tepeye konduðum ruhumu askýya aldýðým bir bulut kadar beyaz ve ulaþýlmaz ve umut dolu hüzün hýrkamýn önünü iliklesem bile hüzünlü kalbimi olmaz mý bir seven…