Nazlı Bir Rüzgarım Ben...



‘’Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından

Dudaklarımda eski bir mektep türküsü

Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim

Gözlerim gözlerini arıyor durmadan

Nerdesin?’’(Alıntı)

 

Esen rüzgâra talim ediyor içimin yılkı atları bense teyakkuzdayım mehtabı karşıma aldım bir kez ve evreni de yâd ettim edeli…

 

 

Mevsimin hoyrat nefesinde saklı nazlı bir rüzgârım ben niyazımın da sonlanmadığı göğün çatısına karargâh kurduğum bir tabur dolusu insana yetecek iken sevgim, bahşedilen hüzne müptela bir varlığım insanlığımın ötesinde düşünce ikliminde defalarca kaybolup yeniden kendime rastladığım…

 

 

 

Dişimin kovuğunda kalan sözcükler

Bazen isyana teşvik edildiğim

Ansızın seğiren gözüm

Yürekten tüketildiğim

Ama yedieminde saklı bir gülüş sırıttığı yerin,

Umut veren göğün ve yüreklerin geminden

Arda kalan ısrarlı bir yoksunluk işte.

 

Ah, türkülerimde saklı bir iz.

Gizindeyim aşkın ve elemin.

Devasa bir rahmetse bahşedilen

Aşk ve yalnızlık ve turuncu güneş.

 

Gülüşümü çaldı akbabalar

Dokunduğum ne ise elimden arda kalan bir tiz ses ki

Yalnızlığın membaı

Bir de sökün eden maviden bir şelale.

Umudun tekkesi ve tebessümler ettiğim

Göğün şadırvanında saklanmış bir tutku

Baltalanansa yüreğimden kaçıveren

Dokunmakla kaybolmak arası bir seferi

Yüreğimi mest eden

Dünden kalan bir temenni.

 

Hazandım sürüklendiğim

Hazal idi yüreğin nüksettiği.

Hazindi sonu mevsimin

Kürediğim kadar küstüğüm kendime

Öncelikli bir dilekçe

Az evvel evrene beyan ettiğim.

 

Gülüşlerim kundaklandı gecenin ferinde

Bir isyandım ben

Alengirli rüzgâra inat

Besteler yağıyordu

Devasa bir çatlak duvarda

İçime dökülen zerreler yakut gözlerinde

Zamanın mihrabı idim göğün

Tekmili akar da akar içime

Hecelerin hicvi ve rahmeti

Yana yakıla yaşamak değildi asla yalan

Şiarı ömrün

Şairi, yalnız geçen günün

Hicabı değildi asla

Hüzün saklı iken en derinde.

 

Miadı dolan renkler var

Belki de tahayyül etmenin dahi

Mümkün olmadığı sırlar

Saklı yüreğimin dehlizinde

Ve göğe d/okunma arzusu ile

Zıplıyorum olduğum yerde

Ve işte deşilen her yaram

Belli ki dışa vurumu yalnızlığın

Yoksa yoksa

Mümkün müydü sevmenin miladı iken

Doğduğum günün yüzü suyuna hürmeten…

 

Aksayan ayaklarında mevsimin

Ve elimde devasa bir asa

İşte taşlanan varlığım ve de taçlanan ruhum

Bense önüme bakıp da kayıp giderken

Defalarca her yanıldığımda

Ve yakardığım sadece Mevla’m.

 

 


( Nazlı Bir Rüzgarım Ben... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 30.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu