Düþlerim mi?

Mütereddit bir ruhun yansýmasýdýr belki de

Ve iþte içimde kýpraþan umut ve yenilgi

Bahtiyar bir þafaða uzandýðýmdan da öte

Ötesiz bir yolculuk misali

Öznesi satýlmýþ insanlardan da uzak olduðum kadar

Özlemimdir özlemim içime dönük bir ömre biat da deðil

Dýþa dönük bir uzamda

Saklý ve kýrýk o fayýn da endamý

Þimdimden kýl çektiðim

Yarýn olmaya namzet içim ve dýþým ve tüm iyi niyetim.

Hazandýr rotada saklý hüzne binaen deðil artýk yakýnmam sadece þuh gülüþlerin ve mazlumun sesine uzandýðým gibi uzatmadan sevmek olmasaydý keþke eþkâlim.

Renkler hazýr olda duygular firari:

Sehven tanýk bir gönle de dokundu mu yüreðin ikbali.

Mevsimsiz geçen güne þöyle bir b/aktým da ve gördüðümden öte mevsimler sadece hazana denk gelecekmiþ diyebilmenin de meali.

Savruk nidalar var baþucumda ve açýk yaralar yüreðin beyitlerine döktüðüm su gibi sudan sebepleri de bolca miktarda.

Sýrlar ve sýr kapýlarý.

Serler ve surlardan taþan kumdan kaleler.

Ve iþte o ezeli ve ebedi rüzgâr artýk kim ise neyin mahlasýna d/okunmakla iþtigal ve iþte sevmeyi baltalayan nice züppe ve isyankâr.

Gönül dinlencede sözcükler yosun tutmuþ ve nerede ise bir yýldýr yazamadýðým kadar da ýþýk hýzýyla düþündüðüm pek de bir nam salmýþ öncesi ve andaki mucizevi rahmeti korumakla mükellef bir de dama taþý gibi oynatanlara neler demeli…

Bununla sakit olsun…

Diyendi derviþ.

Yarýnlara selam olsun…

Artýk hangi ara öldüyse keþiþ.

Bir de leþ yiyen leþ kargalarý þeffaf ruhuma vurduðu kadar da müphem damgalarý…

Þerit deðiþtiren bir ömür ve güncesi malulen emekli olmuþ kalemimin de rütbesi belki de boþa düþen bir düþ gibi var olmanýn yetinmez iken de cüssesi.

Sözcükler pek bir nazlý azýða aldým mademki yürekteki niyazý ve iþte esen rüzgâr ve muadili: göðün kanaviçesinde titrer de titrer yüreðin o mahzun sesi.

Sevi dilinde iken de hayat ve kalem maðdur bir ömre eþlik eden yüce Mevla en çokla en azý karýþtýran bir kaþýk gibi ne düþtüyse kaþýðýma ve bahtýma elbet mütereddit günleri düne bandým kendinden emin ruhumla artýk caka satacaðým.

Çan eðrisi ve yüreðin ekseni savruk bir gölgeye de verdim veriþtirdim mademki kýblem ve huzurum ve açan goncalardan medet umduðum gel gör ki artýk tek mevsim var: saðým solum önüm ve arkam alabildiðine hazan.

Sureler dolu mýntýkamda ve acele ile örüyorum sözcükleri þunun þurasýnda deðil de kalemimin beni terk ettiði nasýl da ruhumdan belli.

Daðýnýk bir zaman minvali ve dandik gölgeler en çok da saðalttýðým yanlý keder ve kader iþ baþýnda bir metafor bir güdülenme bir de gülümsemeyi þerh düþtüðüm kadar da var hani güne.

Kýrýk bir masa ve kýrgýn bacaklarý serbest kaldýðý kadar da rüzgâr bak yine savurdu beni uzaklara en çok da düþmemek adýna yeniden tuzaða ve iþte zemherilere serili bir yorgan misali kayýplardan ördüðüm ayýplarý ahvalin adýmlarýmdan serdiðim bir yüz ölçümü enden yarýna dardan düne gökten de savrulup da battý madem en derine matemin gölgesi deðil umudun ta kendisi bayat ekmeðin dahi hikmeti ve de Rabbin verdiði her nimeti öpüp da baþýma koyduðumun ertesi…

Mademki Allah var gam yok o halde gamlý notalarý da es geçip þerh düþtük mü kadere…

Duygular fora ve de sözcükler hanidir beni terk ettiðinden beri de kalemin olmaz mý bir nüfuzu ve söyleyecekleri…

14. KASIM. 2025

SAAT: 15: 30