Seninle kuğular gibi denizlere açılmak isterdim…

Kaybettiğim kadın, o zaman insanların gürültüsünden uzak olurduk;

birlikte yeni yerlere gider,

kötülüğün adını bile bilmediği kıyılarda

özgürlüğümüzü yan yana keşfederdik.


Eğer bu söylediklerimi yaşayabilseydik,

seni elimden alamazlardı.

Toprağa karışmazdı o nadir bedenin,

o eşsiz varlığın solup gitmezdi gözlerimin önünde.

Ve ben sensizliğin getirdiği bu derin hüznü

her gece içimde büyütüp durmazdım…

Anmazdım seni, böyle paramparça düşünmezdim

güzel kadın.


Oysa şimdi,

sana uzanmayan her yol içimde bir sızı,

sana gidemeyen her adım karanlık bir boşluk.

Denizlere bakınca bile

yanımda olsaydın diye başlayan bir sızı düşüyor kalbime.


Ben hâlâ kuğular gibi süzülen hayallerde

elimi tutuşunu arıyorum

ve biliyorum ki,

sen yanımda kalsaydın

dünya bize zarar veremezdi.

( Kuğular Gibi Açıldığımız O Kaybolan Deniz başlıklı yazı yaren-damla-karayaka tarafından 17.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu