Şu Dağlara...

Rüzgar eser savurur kuru yaprağı,
Bahar biter hazan düşer bağlara.
Unutma ki cömert kara toprağı,
Selam söyle dumanlı şu dağlara.

​Yolcu isen yolda izi görmeli,
Gönül bahçesinden gülü dermeli,
Hakikatin sırrına tez ermeli,
Aldanma hiç geçen sahte çağlara.

​Dost bildiğin bazen yara açandır,
Zor gününde senden ilk o kaçandır,
İyilik ki etrafa nur saçandır,
Güvenme hiç o örümcek ağlara.

​Sabır ile koruk helva olurmuş,
Arayanlar elbet hakkı bulurmuş,
Kibir eden en sonunda solurmuş,
Bakma öyle o yüksekçe tuğlara.

​Elden gelen öğün olmaz bilesin,
Göz yaşını kendi elin silesin,
İsterim ki her daim sen gülesin,
Aldırma hiç şu virane bağlara.

​Söz biter de mana kalır özünde,
Mühim olan doğruluktur sözünde,
Kul Zeynep der şafak vakti gözünde,
Güneş doğar elbet bizim dağlara...



( Şu Dağlara... başlıklı yazı zeynep-akkus tarafından 27.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu