Online Üye
Online Ziyaretçi
MADEMKİ
Bir zamanlar yükseklerde uçardın
Kimler kırdı kanadını kolunu?
Bu kervanda bir tek yiğit sen vardın
Söyle hangi şaki, kesti yolunu?..
Felek vurdu kalkamadın ayağa
Tükendin ah, çıkamadın şu dağa
Gayrı seni vermesinler toprağa
Bırak yakıp savursunlar külünü…
O’nu her gün rüyalarda görürdün
Bir karşılık beklemeden verirdin
Yolunda giderken dimdik yürürdün
Söyle bana kim çökertti dalını?
Hoc’oğlu, mademki ağlayacaktın
Yas tutup karalar bağlayacaktın
Bağrını “yâr” diye dağlayacaktın
Neden yâd ellere saldın gülünü?..
Ahmet KÖKEN