Sebebi Olur Şairlerin Ayrılık 

Arsızlık sinmiş bu kentin sokak aralarına,

Anasona meze sunulmuş sevdalar,

Sevmeyi bilmeyenlerle dolu sokalar.

 

Kokunla ısındığım sabah seferi vapurlarında,

Şimdi martılarla halleşiyorum,

Senin diyarından gelene rastlar mıyım?

Bir selam, özlem dolu birkaç kelam duyar mıyım?

Beklemek, gözlemek, özlemek nafile!

 

Kurak yağmurlarla yıkıyorum tenimi,

Hani bir zamanlar en sevdiğimiz şeydi,

Soluksuz kalana kadar koşmak,

Ve kalmayana kadar kuru bir milim tenimiz ıslanmak.

 

Parmaklarım eriyor

Hüzün kokuyor üstüm başım

Sesime yalnızlığın o acımasız tonu hâkim

Soğuk sevimsiz,

Ve örselenmiş anılarım,

Bilmiyorsun sebebi olur şairlerin ayrılık.

 

Tüm çarelere başvurdum

Başka limanlara demir attım

Başka aşklara doğdum ufuktan

Başka dallarda sürgün verdim

Çaresiz bütün çarelerim

Bu ayrılık…

Biliyorum vakitsiz öleceğim,

Sensiz sevimsiz…

 

 

Gülbeyaz Sarıoğlu

İkibinonbirin/birinciayının/onyedincigünü

 

( Sebebi Olur Şairlerin Ayrılık başlıklı yazı GüLBeYaZ tarafından 17.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu