Hava durumuna benzer yazýlar yazmak deðilim ama en az her insan kadar bende hava durumundan etkileniyorum. Daha doðru bir anlatým kullansaydým ruh durumumun hava durumu paralelinde seyrettiðinden bahsederdim kuþkusuz. Bir çok insan gibi bende yazýlarýnýn baþýnda hava durumundan bahseden yazarlardan ve de dolayýsýyla yazýlarýndan hoþlanmýyorum. Ama bu tür yazýlardan hoþlanmamam bu tür yazýlarý yazanlarý haksýz kýlmaz elbette. Zira bende bir çok yazýma hava durumundan bahsederek baþlamýþýmdýr. Uzun lafýn kýsasý bu yazýya da hava durumundan bahsederek baþlayacaktým. Ama hava durumu ile yazarlar arasýndaki baðlantýdan bahsederek baþlamayý uygun buldum.
 
Sabahtan beri hava kapalýydý. Gri renkli bulutlar güneþin önünü kesmiþti. Kendimi boðuluyormuþ gibi hissediyordum. Zannedersem gökyüzü yaðsam mý yaðmasam mý, yaðarsan ne kadar ve ne þekilde yaðsam diye düþünüyordu. Sonunda karar verildi ve tipi þeklinde kar yaðmaya baþladý. Bayýlýrým pencereden kar yaðýþýný izlemeye. Her kar tanesini bir meleðin yeryüzüne indiriyor olmasý fikri ise bir baþka güzellik benim için. Kar yaðýþýyla birlikte o bunaltýcý boðuluyor olma hissinden de kurtulmuþ oldum. Elbette her insan bu durumu benim gibi deðerlendirmiyor olabilir. Bu havada yola çýkanlar ya da yola çýkmak zorunda olanlar için bu yaðýþ hiçte hoþ olmayan bir durum olabilir. Sevdiðim bir þairin sevdiðim bir þiirinde de belirttiði gibi; dövüþenler de var bu havada, el ayak çýplak. Ya da ben karýn keyfini sürerken doðum yapmak için hastaneye gitmekte olan bir kadýnýn karla mücadelesi de var. Nasýl insanlar birbirlerinden farklýlarsa, insanlarýn yaþadýklarý durumlarda birbirlerinden farklý. Ama insan hep günlük güneþlik bahar havalarýndan hoþlanýr. Aðaçlar çiçek açsa, kuþlar ötse, çiçek kokularý rüzgara karýþýp saçlarýný okþasa. Elbette hayat hiçte istenildiði gibi deðildir. Genelde insan istedikleriyle deðil istemedikleriyle karþýlaþýr hayatta. Bu durum ise yalnýzca hava durumu için geçerli deðildir. Evdeki hesap çoðu zaman çarþýya uymaz. Çünkü hayat denklemi çok bilinmeyenli ve oldukça karmaþýktýr. Mutlu olacaðýnýza inandýðýnýz bir gün hayatýnýzýn en büyük üzüntüsüyle karþýlaþabilirsiniz ya da  hayatýnýzýn en üzgün günü olduðunu düþünerek baþladýðýnýz gün hayatýnýzýn en mutlu günü olabilir. Tüm bunlardan çýkarýlacak sonuç ise insan olmanýn zor olduðu gerçeðidir. Ýnsan davranýþlarýný her an her þey olacakmýþ gibi belirlemek zorundadýr. Bu ise gerçekten zordur. Ama her an her þey olabilir hayatta. Buna hazýrlýk olmakta fayda vardýr. Ölümle her an koyun koyuna yaþamaktayýz mesela. Þu anda okuduðunuz yazýnýn sahibi siz bu satýrlarý okurken ölmüþ olabilir. Belki de bu yazý size hiç ulaþamayacak, çünkü yazar bu yazýyý bitiremeden ölecek. Ölüm tatsýz bir mevzu, olaya ekonomik yönden bakarsak; þu anda ülkenin en yoksul insanýyken birkaç dakika içinde ülkenin en zengin insaný olabilirsiniz. Bu nasýl mý olur? Bilemiyorum. Hayat sürprizlerle dolu. Yoksulluðundan ötürü önemseyip de selam vermediðiniz insan yarýn sizin patronunuz olabilir veyahut sevmediðiniz bir kiþi birkaç dakika içinde hayatýnýzý kurtarabilir. Hayatta tüm olasýlýklarýn olma ihtimali söz konusudur. Milyonda bir, milyarda bir ya da trilyonda bir hayat için fark etmez. Hayat sizin ne düþündüðünüzle ilgilenmez. Hayatýn kendi planlarý ve kendi kurgusu vardýr. (Burada bir parantez açma ihtiyacý hissettim. Durmadan hayat deyip duruyorum. Benim inancýma göre tüm bunlara karar veren yaratýcý yani Allah’týr. Ben Allah’a ve kadere inanýyorum. Elbette inanmayanlarda olabilir. Bu kimseleri yargýlayacak deðilim.) Bu sebepten intihar eden insanlarý anlamam mümkün deðil. Elbette içlerine düþtükleri bunalým ve sýkýntý durumunu anlayabiliyorum. Umarým ve dilerim kimse intihar edecek kadar büyük sýkýntýlar yaþamaz. Ama intihar etmek bir kitabý okurken sýkýlýp yarýda býrakmak gibi ya da bir filmi izlerken sýkýlýp yarýda býrakmak gibi. Belki de asýl güzel kýsmý siz okumayý ve izlemeyi býraktýktan sonraydý, bunu nereden bileceksiniz? Bu ihtimal sizi hiç mi heyecanlandýrmadý? Zor bir durum kuþkusuz ama anlam veremiyorum. Ben hayata sýký sýkýya baðlý bir insaným, belki de bana bu yüzden anlamsýz geliyordur. Fakat çarpýk da olsa þöyle bir fikrim var. Diyelim ki bir insan intihar etmeyi göze almýþ olsun. Kimse bu durumda olmak istemez elbette ama farazi konuþuyorum. Bu intihar etmek isteyen kiþi intihar edeceðine daha önce hayatýnda hiç yapmamýþ olduðu iþleri yapsa ya da daha önce hiç kimsenin denemeye cesaret bile edemediði þeyleri denese ne kaybeder? Siz þimdi adam zaten bu bahsettiklerini yapamadýðý için intihar ediyor diyeceksiniz. Haklýsýnýz da. Ama burada intihardan bahsediyoruz. Yani bir ölümden. Öldükten sonra zaten her þey bitecek. Ama hayatýnda bu çýlgýnlýða baþvurursa ölümün dýþýnda bir ihtimal daha ortaya çýkacak ve eðer ölüm dýþýndaki diðer ihtimalde baþarýlý olursa belki de intihar etmekten vazgeçecek, adýný tarihe yazdýracak. Bunu kim bilebilir ki? Elbette bu benim þahsi fikrim. Dediðim gibi ben hayata sýký sýkýya baðlý bir insaným ama intihar edecek olsam muhakkak çýlgýnlýklar yapardým. Örneði þöyle çeþitlendirebiliriz; diyelim ki bir savaþ meydanýnda askersiniz. Kurtuluþ çareniz de kalmadý. Velhasýl-ý kelam ölümünüz kesin, kurtuluþunuz yok. Ne yapardýnýz? Kuzu kuzu ölmeyi mi, beklerdiniz? Þahsen ben böyle bir durumda yapýlacak en büyük çýlgýnlýðý yapýp öyle ölmeyi tercih ederim. Mesela düþman cephaneliðini havaya uçurmak olabilir, elimde el bombasýyla düþman askerlerinin arasýna dalmak olabilir. Zaten ölmeyecek miyim, bari beni öldürenlerden de birkaç tane yanýnda götüreyim diye düþünürüm. Allah göstermesin elbette bunlar zor þeyler. Ama insan hiç kimse ve hiçbir þey için intihar etmemeli. Ben kendimi öldürmektense beni intihara sürükleyen insanlarý öldürmeyi yeðlerim. Sizce de bu daha mantýklý deðil mi? Ýntihar edeceðimde elime ne geçecek? Hem intiharýn dýþýnda böylesi bir ölümünde amacý olacak. Bilmiyorum yanlýþ mý düþünüyorum ama benim intihar hakkýndaki düþüncem böyle. Ama insanlara tavsiyem asla intihar etmemeleridir. Öyle ya da böyle hayat her halükarda bir yolunu bulur ve devam eder. Hiçbir zaman umutsuzluða kapýlmamak lazým. Her zorluðun içinde en az bir kolaylýk ve her kolaylýðýn içinde en az bir zorluk vardýr.  Çok beðendiðim bir söz var; ‘’ Gecenin en karanlýk aný güneþ doðmadan önceki andýr.’’
 
Kuþkusuz insan her zaman böylesi net düþüncelere sahip olamýyor. Çünkü sorumluluklarýmýz ve gündelik yaþantýmýz bizi net düþünmekten alýkoyuyor. Ama benim bildiðim hayat her zaman sürprizlerle doludur. Örneðin sabahleyin hava kapalýydý, ben bu yazýyý yazarken tipi þeklinde kar yaðýyordu, þimdi ise kar yaðýþý durdu ve güneþ doðdu. Tüm bu hava olaylarý bir gün içerisinde gerçekleþti. Ýþte hayatta böyle, ne zaman ne olacaðý hiç belli deðil.