Hüzün Kovan Kuşum


Tüm pencerelerim kapalıydı hayata,
Gözlerim her sabah yalnızlığıma açılırdı.
Hüzün kovan kuşum,
Tavan arasında sarı sandıkta basılı anılarım


Çakışınca yollarımız asırlık bir handa
Çözüldü avucumuzdaki kırağılar
Uyandı gamzelerimizde, kirpiğine çiğ düşmüş çocuklar


Düşünce hayatın arka sokaklarına
Kenetlendi ellerimiz,
Elif bildik kırgın suretlerimizi
Düşlerimize değmesine izin vermedik çamurlu ellerin


Gülmek yenilenmekti, lügatimizde,
Güldükçe güçlendik,
Unutmadık! Pusudaydı ölüm kapı arkasında
Güldük geçtik


Asi şarkılar söyleyen hırçın birer çocuktuk
Hüzün kovan kuşum
Akide şekerini anımsatan tadıydı
Damağımda dostluğundan arda kalan
Hüznün koynundan çaldın beni,
Küf tutan avuçlarımda avuçların.




gülbeyaz sarıoğlu
ikibinonbirin/üçüncüayının/dokuzuncugünü

( Hüzün Kovan Kuşum başlıklı yazı GüLBeYaZ tarafından 12.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu