Melekler ötelerden bir yer gösteriyordu
Kainat ayaklanmış hep onu bekliyordu
Yapraklar takvimlerden birer birer düşerken
Bir umut seyyahıysa çıkmıştı yola erken
Vakit geceydi, gökler yıldızlarla kaplıydı
Çöller onun adıyla, bin bir nakış hatlıydı
Mekkenin bir evinden duyulmuştu bir seda
Muhammed onun adı, etsin rabbini eda
ve melekler yıkadı o nurdan vücudunu
Amineyse anladı korudu umudunu
Ulu nebi büyürken hep yabancı ellerde
O'nun o yüksek şanı dolaşırdı dillerde
Alemlerin emini, Muhammedül emindi
Kurtla kuzu yanyana, düşmanlıklar demindi
Ne zaman ki, Hirada "oku" emri duyuldu
Rabbinden gelen emre hemencecik uyuldu
ve islamın nurunu fevc fevc yayarken nebi
Kimisi feyizlendi, kimisi kaldı geri
Yirmi üç yıllık vahiy kutsiyetle biterken
Anlamıştı ashabı nur nebi gitti erken
Oysa ümmeti O'nu ne kadar çok arıyor
Ümmette biliyor ki, O sünnette yaşıyor