Ben ne anlarım aşktan, meşkten
En iyi sen anlarsın aşkı…
Ve bir de şu selvi söğüt ağaçları…
Oysa susar,
Sırdır diye söylemez...
…
Seyredip durursun
Sırça saraydaki köşkte,
Arzuna kavuşmak için
Yeter bir işaretin,
Veya imalı bir göz kırpışın...
Ben ki bir dul kadının
Ortanca çocuğu, yetim...
Olamaz senden yana
Kavli kararım, bir niyetim…
…
Azıcık aşım, kaygısız başım,
Fakir fukaradandır arkadaşım…
Ben ne anlarım güzel sözden,
Neyden ve sazdan,
O, şairlerin ve âşıkların işidir…
…
Elimden bir şey gelemez,
Ruhundaki boran ve fırtınaya
Elindedir, çeksen de silah…
Asılma, vallahi çok günah…
Bir tebessüm uğruna,
Koca bir ömür çekersin ah…
…
Garipledir benim işim,
Benim de bana göredir eşim…
Uzağım mihnetten, muhannetten,
Namertlik nedir bilmem,
Ahde vefalıdır benim sevişim…
…
Helaldir ekmeğim,
Tamamıyla altın teri, emeğim…
Nasılsa hocamdır bela ve çile,
Nefisle yola bile çıkmam,
Cahille de olmaz işim,
Budur sana dediğim…
…
Bu güne kadar hiç üzmedim,
Ne anamı, nede atamı…
Hele makul bile saymam,
Boşu boşuna atıp tutanı…
Bakma öyle… Bu garibe,
Ben asla terk etmem bu vatanı…
…
Ant-250711