GÖNÜL(3)
Yine coşa geldi çağlayıp akar
Gönül ırmağından sel diyor gönül
Gül dudaklarından nağmeler döker
Yar dilinden düşen bal diyor gönül.
Mahzunlaştı yine hüsran çökünce
Ahu gözlerinden yaşlar dökünce
Oturup köşede boyun bükünce
Fazla hüzünlenme gül diyor gönül.
Aşktan çok uzakta sevgiyi bilmez
Astımı suratı günlerce gülmez
İki çift kelamla gönlümü almaz
Olur mu? Böylesi kul diyor gönül.
Elini elimden çektiği zaman
Seven şu gönlümü yıktığı zaman
Suratını asıp baktığı zaman
Saçını başını yol diyor gönül.
Güneşim ufuktan henüz aşarken
İçim kavruluyor dışım üşürken
Kor olup bağrıma hasret düşerken
Arayıp aşkını bul diyor gönül.
Girse bile karlı dağlar araya
Merhem olsan seven kalpte yaraya
Atılınca Mahir arka sıraya
O zaman yaşama öl diyor gönül.
Mahir Başpınar