Yalnız kaldın ecel aldı eşini
Nice zorluklara gerdin döşünü
Takıldı bırakmaz dertler peşini
Hayatın tadını almadın annem.
Acı çekmelerin cana dokundu
İçime çektiğim cennet kokundu
Tan yeri ağardı, ezan okundu
Geçiyor namazın kılmadın annem.
Aklım çıkar annem, sen ah deyince
Kalbim fırlar oldu sesin duyunca
Kaybetmekten korktum yıllar boyunca
Ne acılar çektim bilmedin annem.
Oğlum dediğinde eridi yağım
Durdu boğazıma tıkandı düğüm
Sensin yaslandığım tek ulu dağım
Kal dedim benimle kalmadın annem.
Keder çektirmesin, Rabbim acısın
Gölgen ile bana moral gücüsün
Bil ki sen Mahir’in başta tacısın
Canımdan kıymetsiz olmadın annem.
