Yirmi beş haziran
Yeni bir gün.
Onu tekrar hatırladığım gün.
Eskinin başımı ağrıttığı
Geçmişimin beni kovaladığı
Anıların gözümde canlandığı
Yıkık bir gün.
Herkesin bizi andığı
Bizi söylediği zamanlardan
Geriye bomboş bir gece
Kalan bir gün.
‘’Keşke yaşamasaydık’’ dediğim günü hatırlıyorum.
Keşke birlikte olmasaydık.
Biliyordun sen de içten söylemedim.
Boğazım düğümlene düğümlene ; ‘’git’’ dedim.
Bir daha görme beni.
Ama nerde adın geçse
Nerde yüzün geçse önümden
Seni hatırlıyorum.
Sensizliği hatırlıyorum.
Ne dilime tercüman olabiliyorum
Ne de gönlüme.
Geri dönüşü olmadıkça bakıyorum ardıma.
Bakıp ağlasam mı gülsem mi diyorum.
Bi yanda geçen giden sen.
Bi yanda özlemin gibi.
Ama özlem gibi de olmayan hisler…
Ne anlattığını anlamadığım duygularım,
Sebepsiz susup kalışım
Ne düşündüğünü bilmeden
Sadece kendime bakışım…
Bilmediğim bir duyguda kayboluşum.
Çünkü aklımızda olmayan geldi başımıza.
Hiç düşünmediğimiz ayrılık.
Bir gün de bir anda her şeyi geride bırakıp
Savruluşumuz.
Bugün; yine seni
hatırladığım gün.