Seni aşk ilan ediyorum
Ateşin düştüğü yerden
Her daim taze kalayım diye
Yaktı ışığı ellerin
Lakin sebebi belli değil
Bu mısrada tam iki gün bekledim
Buradayım aşk
Âdem in kaburga kemiğinde
Kırdım kalbimi müebbetle
Kendimi Araf ta dinledim
Gözlerimi bir dilenciye hibe ettim
Bil ki, hiç ağlamadım senin için
Unuttukça unutulası gelen
Yorgun bir eylül geçti kapımdan
Buradayım aşk
Yakup un gözyaşlarında
Yüzümü döndüğüm aynalar küs bana
Ayaklarında siyah gidişler, yasaklar bana
Koynuna girdiğim uykular ziyan
Her telaşta yokluğun bana kalan
Çığlıklarımı çarpıp topluyorum
Bu aşktan çıkan hep sen oluyorsun
Buradayım aşk
Yusuf un atıldığı kuyuda
Yarın çok geç olabilirdi
Biraz yalnız kalabilseydi yalnızlık
Ki bu çok kolay olurdu
Bir ayrılıktan diğerine nöbet tutarken
Çok bildik bir yağmurdu sevda
Her yağmurda soyut bir kuraklığa
Buradayım aşk
Musa tufanında
Hadi koy beni sensizliğe
Hadi unut gülüşümü
Göm sessizliğe
Kıskansın bütün maviler
Sen gülümseyince
Kim olayım bazen
Hadi tanışmadığımız
Bir gün seçelim takvimden
Buradayım aşk
Dimdik ayakta
Eyüp sabrında