'size bir hayat sunacağım
içinde sadece 'o' olan
onun gibi gülen
onun gibi ağlayan...
anlamayacaksınız hiç biriniz ,
anlatamayacağım çünkü
her üşüdüğümde üzerimi örten göz kapaklarını
anlatmamı beklemeyin benden ,
ruhuma nasıl dokunabildiğini sormayın,
Yetmiyor alfabem...
ben benlikten çıktım onu severken ,
'o' olmak isterken...
siz acılarınızı yüzdürdüğünüz denizleri hırpalarken
en güzel yangınlara onunla düşeceğim ben
onunla yürüyeceğim umudun hilesine
o büyüdükçe içimde
herkes küçülecek
çok büyük çabalar istemeyecek hayat
'o olmak yetecek...
siz hiç birini kirpiklerinin ucuna kadar sevdiniz mi?
Sevdiniz belki,
ama hiç biriniz cenneti benim kadar yakından görmediniz
Çünkü daha ölmediniz
Ama ben dirildim çoktan
Güldüğü an durdu zaman
Ve hiç kıpırdamadan
Hala gülümsüyor bir pencerenin ardından...
Şimdi bakışları bir neşter kesiği
'tam canımı alacakken geri veriyor'
her neyse o gözlerinde ki sır
'o' na erişmek için
'o' olmak bile yetmiyor...
anlasanıza ,lime lime seviyorum onu
Bir beton yığınından farkım yok, yokluğunda
O nefes alıyor, ben veriyorum
O gözlerini açıyor, ben kapatıyorum,
Biz,bir elmanın iki yarısı falan değil
Koca bir sevdanın tek parçası gibiyiz
Eğer birbirimizin olamazsak
Sırtımız güneşe emanettir
Ve hep karanlık olur perdemiz,
Sabaha yetişemeyiz...
Değil siz,
Cümle alemi önüme engel diye serseniz
Bu helal ışığı söndüremezsiniz...
Çünkü biz aşkın şerbeti ile yıkandık ,
ruhumuz ,
bedenimiz,
sevgimiz
bu kirli dünyaya fazla gelecek kadar temiz ;
kirli olan tek şey bizi ayırmak isteyişiniz !..