Odama sinen mandalina kokusu ah yine g’özüme nâr gibi düştün annem...
zaman geçmedikçe pas lekesinden süzülüyor dilimin özlem ağıdı duaların akıp gittiği ses duvarlarından duyuluyor içimin ağrısı kapılıyor bir ölüm bir can kaymasına daha yaşam çekiyor elini yüreğin küt küt atışından usulca... âh âhh elleri zümrüt kokanım dilinde Mevla dilânım âh bağrında cennti saklayanım nefes almayı mı unuttun diline ölüm mü bulaştı aminlerinde de gittin
âh zül kokuyor tövbelerim bilsen yağmur nöbet tutuyor gözlerimde hasreti gecelerce suskun suskunluğun gömdü yedikat yerin dibine beni bu ilk gidişin değil hergün yeniden eksiliyorsun içimden
hadi toparlan biz ölümü gidip de dönmeyenlerden öğrendik anne sen uyan! gül olsun goncalar gülsün küskün gamzelerim dinsin elemim bulamayayım, saklansın uzaklara kederim hadi hadi nefes almayı hatırla hatırlada annem yeniden doğalım hayata...
( Âhval’im... başlıklı yazı Nar-ı Çiçek tarafından 31.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
