Online Üye
Online Ziyaretçi
Hikâyesini bilmediğim
başka insanlar var çevremde
ama yüzlerindeki acı tanıdık
omuzlardaki dağların sisi
hep aynı gri
bilirim aynı rengi sessizliğin.
Martılar terkedeli çok oldu bu denizi
gökyüzündeki öksüzlüğü bulutların
kayboluşu yağmurun
çok oldu kuraklık kök salalı
kalplerimizin toprağına bu şehir de.
Hikâyesini bilmediğim s’onlar var kulaklarımda
çığlıklar tarih boyu
karabasan gibi yolumuz da kırık beyaz gelecek
bilinmeyen akıbetlerin kurulu ecelleri
sarılmış yakamıza solmuş
sızılı bir karanfil gibi.
Kabûsun az önceleri
siyah bir tül şimdi rüyalar
nefes alıyorken boğulmalarla meşgulüz
anlamsızca eriyoruz yarattığımız
ve içlerimize yerleşen o buzdağlarından.
varolmak bitmenin az öncesi..
.
23.08.18
şimdininazöncesi / Z. Nar