Umut Kardeleni
UMUT KARDELENİ
Karanlığın yüzü,
Ölüm kadar soğukmuş
Be dertli anam!
Doldurdum umutlarla,
Gözyaşlarından usanmış
Yamalı heybemi!
Meydan okurum
Karanlık ufuklara,
Rengini soldurdum
Korkunç uçurumların,
Yol verdim birer birer
Sevinç incilerime!
Rengârenk ibrişimlerle
Huzur dokudum
Harabe gönlüme,
Çağırdım gökkuşağını
Serilsin ayaklarıma diye,
Ömrümün yarı yolunda
Doldurdum ancak çile!
Suratını ekşitmiş hayat,
Sökmez artık bana
Ne oyun ne hile!..
Hayaller, rüyalar
Elimin altında
Göz kamaştıran
Eşsiz hazinedir.
Diklenen acılara
Cesaret ören sinemdir,
El pence divan dursun
Bahtiyar anlarım,
Çalsın sazlar,
Vursun davullar…
Mutluluk aşklarını
Nice acılardan sonra
Yakalamayı,
Bir ben anlarım!
Tipilere, boranlara
Aldırmaz kardelenim!
Sabah akşam,
Sonbahar örselerim,
Mutluluklar, umutlar
Yorulmadan elerim!
(
Umut Kardeleni başlıklı yazı
REİS-1 tarafından
29.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
