Online Üye
Online Ziyaretçi
Gece soğuk karanlık üşüyor
Gözlerimde
akan yaşlar üşüyor annem sensiz
Ah
bu yara ki yok eder benliğimi ruhumu
Sen
gittin gideli yaramı yüreğimi acımı
hiçbir
kul sormadı annem
Bir
Rahmandan başkası sormadı sarmadı annem
Yağmur
yağar toprağa umut
Güneş
açar hayata umut
Sabah
olur yaşama umut
Yağmur
Güneş
Sabah
Sensizlik
den kanayan yarama umut olmadı annem
Bir
Rahmandan başkası umut olan olmadı annem
Sensizlik
den annem yüreğim kırık dökük
Düşmemek
için hep sana tutundum,şimdi yüreğim yıkık dökük
Yüreğimde
açan baharlar kadar seni hep sevdim annem
Sensizlik
den kanayan yarama hiçbir kul umut olmadı annem
Bir
Rahmandan başkası umut olan olmadı annem
Yâre
ulaşmak için yürümenin kar etmediğini
Uçup
gitmek gerektiğini
Gül
olup eline düşmem gerektiğini senden öğrendim annem
Suyu
sende sevdim. Nefesi sende...
Oturup şöyle orta yanıma bir gençliğinle
Bu
ihtiyarlığım da sen yanımda olsaydın da beraber hayata bakmayı
senin ile görseydim sevseydim annem.
Tutup yârimin ellerinden ayaklarım çatlayana kadar
sahiller boyu sevgi ile yürümeyi sende sevdim annem.