Online Üye
Online Ziyaretçi
Kim koydu adımı, adam diye?
Utanmadan özümden,
Gizledim kimliğimi güya,
Gövdemin ta içine.
Bakmışım aynaya şehvetle,
Görmeden doğru ile gerçeği.
Gülerdim ki kıs kıs,
Kaşırken göbeğimi.
Yiğit sanırdım kendimi,
Tanıyana dek birilerini,
Sevdim zannettiğim sevgililerimi,
Hem sevip, hem gidenleri.
Uzun olan saçlı, ben mişim meğer
Sarkarken bıyıklarım, sakalımdan yukarı.
Verin geri erkekliğimi, anladım tamam
Sizmişsiniz, unvanın gerçek sahibi.
Unutmadan, kalsın aramızda lütfen,
Adam bilsinler yine
Tanıdıklar ile el âlem.
Kemal Alkan