Online Üye
5612
Online Ziyaretçi
28
Nihayetsiz bir yol
sanma,
Elbet varacağımız
hepimiz
O kaçınılmaz sona.
Yalnız ya da kalabalık
ise dünyan
Ne fark eder ki; doğduk
ve gideceğiz
Belirsiz olsa da o
nihai an.
Çember daraldı, bak ve
gör
Zaman kısaldı işte ne
kadar olsak da dip dibe
Davul bile dengi
dengine.
Beden ve ruh;
Zorunlu bir arada
olmaya
Ya ölüm dediğin;
Terk-i cihan ömrün
bitiminde.
Ne yalanı kaldırır
kalbim ne riyayı
Yeknesak bir düzen
kulun mecbur kıldığı.
Yaradan değil mi ki tek
dayanak;
İnsan değil mi her daim
kuran tuzak.
Işık ezeli ve ebedi
Sadece gönül gözüyle
görmeyi bilmeli.
Tefekkür ve tevekkül
değil mi söyle,
İnsan olmanın
vazgeçilmez edebi.
Tut ki yalnızsın bir
başına
İtiraf et hadi
Sığınmadın mı her daim
Yaradan’a.
Yeri geldi mi sev
Ama önce niyet et,
Kulsun O’nun nezdinde
Sadece içten şükret.
Suskunluk eder nefsi
terbiye
Aç, susuz kal yeri
geldi mi de.
Sevgiye aç, sevgiliye
aç
Sabret ve gönlünü
Yaradan’a aç.
O ilahi kuvveti inkârı
ne mümkün
Yeter ki şükretmeli her
anına ömrün.