Online Üye
Online Ziyaretçi
Tüm yaşanmışlığın
tezahürü
Tek gerçek olan ve
Issız düşlerin sesi
soluğu
Tüm yıkımların bitmek
bilmez vebali
Soluksuz kaldığın her
an
Ve uzattığında elini
Duyduğunda o sessiz
öfkeyi
Kime ya da neye
Baştan aşağı hapsolmuş
Tüm varlığıyla;
Varsın bir yansın
Bir sönsün ebedi
varlığı ile.
Sus pus dudaklar
Pür-nakıl coşmuş
duygular
Ne yalan ne de gerçek
Neyse doğru olan,
Hadi itiraf et.
Gel-git sayısız süreç
Gönül bu;
Biraz üşengeç
Kolaysa durma
Hadi vazgeç.
Tek tek dökülür
kelimeler
Anlamazlar ki;
Sesidir ne varsa
hissedilen
En derinden.
Ne vefa ararım ne sefa
Bir katre huzur çok mu
bana.
Kimi yoldaş bildiysem
Kalmadı çektiğim
Kaybettim iyi niyetten.
Sözler ilmek ilmek
Dolanır boynuma,
Yedi cihan da gelse bir
araya
Hükmünü sürdürür felek.
Belli ki nezdinde
Silik bir gölge ya da,
Yol bildiğim o çıkmazın,
Dost sandığım
hayırsızın.
Gün devrilir geceye
Sevda dediğin kalptedir
Yolunda boynum kıldan
ince
Bir tek duyan O
feryadımı
Ne isyan ederim ne
serzeniş
Bir duadır gönülde.
Çoktan söndü ışıklar
Kalmadı feri gözlerin
En acısıdır hasret
Uğrunda debelendiğin.
Çekilmez yokluğun esareti
Bir tek ben miyim
Bu yolun neferi.